Δευτέρα 26 Απριλίου 2010

PRECIOUS!



PRECIOUS AND FRAGILE THINGS
NEED SPECIAL HANDLING
MY GOD WHAT HAVE WE DONE TO YOU

WE ALWAYS TRY TO SHARE
THE TENDEREST OF CARE
NOW LOOK WHAT WE HAVE PUT YOU THROUGH

THINGS GET DAMAGE
THINGS GET BROKEN
I THINK WE' D MANAGE
BUT WORDS LEFT UNSPOKEN
LEFT US SO BRITTLE
THERE WAS SO LITTLE LEFT TO GIVE....

ANGELS WITH SILVER WINGS
SHOULDN'T KNOW SUFFERING
I WISH I COULD TAKE THE PAIN FOR YOU
IF GOD HAS A MASTER PLAN
THAT ONLY HE UNDERSTANDS
I HOPE IT'S YOURS EYES HE'S
SEEING THROUGH....

THINGS GET DAMAGE
THINGS GET BROGEN
I THOUGHT WE MANAGE
BUT WORDS LEFT UNSPOKEN
LEFT US SO BRITTLE
THERE WAS SO LITTLE LEFT TO GIVE....

I PRAY YOU LERN TO TRUST
HAVE FAITH IN BOTH OF US
AND KEEP ROOM IN YOUR HEART
FOR TWO...

THINGS GET DAMAGE
THINGS GET BROGEN
I THOUGHT WE MANAGE
BUT WORDS LEFT UNSPOKEN
LEFT US SO BRITTLE
THERE WAS SO LITTLE LEFT TO GIVE....

ΠΑΛΙ ΕΣΕΝΑ ΘΑ ΑΓΑΠΟΥΣΑ......



ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΑ ΠΩΣ ΟΛΑ ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ
ΟΤΙ ΤΑ ΕΣΒΗΣΕ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΣΩΠΑΣΕΙ
ΝΑ ΣΟΥ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΠΕΡΝΑΕΙ
ΕΧΕΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ ΤΟ ΓΕΛΙΟ ΦΟΡΑΕΙ

ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΑ ΠΩΣ ΟΛΑ ΕΧΟΥΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ
ΠΩΣ ΟΤΙ ΕΙΧΑ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΩ ΕΧΩ ΠΛΗΡΩΣΕΙ
ΗΡΘΕΣ ΚΑΙ ΕΒΑΛΕΣ ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΠΕΡΑΣΜΕΝΑ
ΚΑΙ ΕΜΕΙΝΑ ΠΑΛΙ ΝΑ ΜΕΤΡΑΩ ΑΠΟ ΤΟ ΕΝΑ

ΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΓΥΡΝΟΥΣΑ ΠΑΛΙ ΕΣΕΝΑ ΘΑ ΑΓΑΠΟΥΣΑ
ΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΓΥΡΝΟΥΣΑ ΠΑΛΙ ΕΣΕΝΑ ΘΑ ΑΓΑΠΟΥΣΑ
ΠΑΛΙ ΕΣΕΝΑ ΘΑ ΑΓΑΠΟΥΣΑ......

ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΑ Η ΖΩΗ ΠΩΣ ΜΟΥ ΓΕΛΑΕΙ
ΠΩΣ ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΑΚΟΜΑ ΙΣΩΣ ΜΟΥ ΧΡΩΣΤΑΕΙ
ΕΣΥ ΠΡΟΣΠΕΡΑΣΕΣ ΔΕΝ ΓΥΡΙΣΕΣ ΝΑ ΔΕΙΣ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ
ΣΚΟΥΡΟ ΤΟ ΠΡΩΙΝΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ....

ΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΓΥΡΝΟΥΣΑ ΠΑΛΙ ΕΣΕΝΑ ΘΑ ΑΓΑΠΟΥΣΑ
ΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΓΥΡΝΟΥΣΑ ΠΑΛΙ ΕΣΕΝΑ ΘΑ ΑΓΑΠΟΥΣΑ
ΠΑΛΙ ΕΣΕΝΑ ΘΑ ΑΓΑΠΟΥΣΑ.....


Προσπαθώ να βρω ενα τρόπο να στο πω... Δεν βγαίνει φωνή... Η σιωπή σαν τοίχος αναμεσά μας.... Για πάντα! Και η ειρωνεία είναι πως εγώ τον σήκωσα αυτό τον τοίχο... Εσύ απλά κρύφτηκες απο πίσω του. Μα και αν μπορούσα τον χρόνο να γυρνούσα πάλι εσένα θα αγαπούσα γιατί κάθε βράδυ με σκεπάζει η σκέψη σου και περπατάς στα ονειρά μου.....

Σάββατο 24 Απριλίου 2010



Βρισκόμουνα σ' ένα κελί
όπου όλα τα 'χα χτίσει
τις πόρτες, τα παράθυρα
το στρογγυλό φεγγίτη.
Κι έβλεπα πως ζωγράφισα
πάνω σ' ένα χαρτόνι
ένα σπιτάκι παιδικό
μ' ένα μικρό μπαλκόνι.
Τις νύχτες δεν κοιμάμαι
Ξυπνάω και φοβάμαι
Πες μου όνειρα γλυκά.
Με το μολύβι χτύπαγα
κλαίγοντας να μ' ανοίξουν
την πόρτα τη ζωγραφιστή
έξω να μη μ' αφήσουν.
Ώσπου η πόρτα σκίστηκε
και είδα από μια τρυπούλα
μια ίδια μικροσκοπική
χτισμένη καμαρούλα.
Τις νύχτες δεν κοιμάμαι
Ξυπνάω και φοβάμαι
Πες μου όνειρα γλυκά.


LITHIUM

Lithium, don't want to lock me up inside.
Lithium, don't want to forget how it feels without
Lithium, I want to stay in love with my sorrow.
Oh, but God, I want to let it go.

Come to bed, don't make me sleep alone.
Couldn't hide the emptiness, you let it show.
Never wanted it to be so cold.
Just didn't drink enough to say you love me.

I can't hold on to me,
Wonder what's wrong with me.

Lithium, don't want to lock me up inside.
Lithium, don't want to forget how it feels without
Lithium, I want to stay in love with my sorrow.

Don't want to let it lay me down this time.
Drown my will to fly.
Here in the darkness I know myself.
Can't break free until I let it go.
Let me go.

Darling, I forgive you after all.
Anything is better than to be alone.
And in the end I guess I had to fall.
Always find my place among the ashes.

I can't hold on to me,
Wonder what's wrong with me.

Lithium, don't want to lock me up inside.
Lithium, don't want to forget how it feels without
Lithium, ...stay in love with my sorrow.
I'm gonna let it go

Παρασκευή 16 Απριλίου 2010

Stop it please....

Τρίτη 6 Απριλίου 2010

Κρυμμένη αγάπη....



Είχα πεί στον εαυτό μου οτι δεν θα το έκανα.... Είχα πει οτι δεν θα μιλούσα... Δεν θα έβγαζα κρυμμένα μυστικά μου... Δεν τα κατάφερα... Αυτός ο τυφώνας σκέψεων και συναισθημάτων με πήρε μαζί του και τώρα είμαι παραδωμένη στην δίνη του. Πως να το αποφύγω? Τώρα πια βγαίνω στους δρόμους μήπως σε βρω τυχαία κάπου... Η ελπίδα μου. Αναμνήσεις. Εγώ τις έφτιαξα, αυτές με καταστρέφουν, αργά αργά σαν να ακούω την φωνή σου... Αργή, χαλαρή σαν χάδι πριν να κοιμηθώ μέσα στα αυτιά μου... Και δεν ξέρω αν πλέον αυτές οι θύμησες είναι ευχή, δώρο ή κατάρα! Φεύγεις! Που πάς? Ήρθες ξαφνικά, απρόβλεπτα.. Βράδυ ήταν, καλοκαίρι, Χμ ναι ναι! Βράδυ ήταν χειμώνας όταν αποφάσισες να φύγεις. Όταν αποφάσισες να κλέισεις τον κύκλο. Μα ο κύκλος μάτια μου δεν κλείνει... Γυρνάει γύρω γύρω μου και με ζαλίζει... Εγώ δεν μπορώ να φύγω... Εσύ βρήκες την χαραμάδα σου και γλύτωσες και άφησες εμένα φύλακα των ονείρων σου.... Οσα έμαθα πλάι σου είναι μπροστά μου κάθε μέρα κάθε λεπτό... Σαν τύψεις έγινε η αγάπη σου πλέον... Γιατί? Ρώτησες.... Απλά χαμογέλασα.... Φεύγεις.... Που πάς? Γιατί? ρωτάω.... Μονότονες σκέψεις... Κρύβω τα μάτια μου να μην βλέπω... Εμένα να μην βλέπω οχι εσένα. Τις σκέψεις μου να μην βλέπω όχι εσένα.. Εσένα λαχταράω να σε δω μα αυτό μου το στέρησες... Πόσο κουτός μπορεί να γίνει ένας ερωτευμένος άνθρωπος? Πόσο? Πρέπει να συνεχίσω να κρύβω την καρδιά μου? Να μου λέω ψέμματα? Εκεί έφτασα? Σκόρπιες σκέψεις..Σκόρπια ψυχή... Να ήμουν σύννεφο λέει να ταξίδευα μαζί σου κάθε λεπτό... ΝΑ σε χάζευα συνέχεια... Να ήμουν κύμα δροσερό το καλοκαίρι να σε χαιδευα... Και αυτή η μουσική... Ησουν πάντα πιο ήρεμος. Και αυτή σου η ηρεμία πως μου άρεσε. Η αργή φωνή σου και το χαμηλόφωνο γέλιο σου. Γιατί πάντα πρέπει να γίνεται έτσι? γιατί πάντα πρέπει να έρχονται οι όμορφες στιγμες σαν γιγαντοαφίσες και να σε πλακώνουν? Στον βυθό σου κολυμπάω χωρίς ανάσα.. Μήνες τώρα. Και φοβόσουν να βουτήξεις μαζί μου. Εσύ πάντα ήθελες χώμα, γή, έδαφος. Να ψάξεις, να νιώθεις, να εξερευνείς, να ανακαλύπτεις. Εγώ έψαχνα κρυψώνες, μέσα στα κύματα. Τα φοβήθηκες τα κύματα μου... Φυσάει τόσο δυνατά. Ένιωθα οτι θα μέ σήκωνε ψηλά ο αέρας. Είχε καθαρό ουρανό και η θάλασσα λαμπύριζε. Μην φεύγεις. Πως το αντέχεις να φύγεις? Ξέρεις κάθε βράδυ κρύβομαι κάτω απο τα σκεπάσματα σαν το μικρό παιδι. Και μετά κλέινω τα μάτια. Περιμένω. Ξέρω οτι θα έρθεις. Εκεί θα έρθεις. Εκέι δεν θα φοβάσαι. Και τότε κλαίω. Με πονάς. Δεν το θέλω αυτό. Πως γίνεται να μην είσαι εδώ και να περπατάς μαζί μου στο δρόμο? Πως γίνεται πάντα οταν πάω να κάνω κάτι να εμφανίζεσαι με κάποιον τρόπο? Απών παρών. Μακριά μου. Δεν θέλω.. Ακούς? Κλέινω τα μάτια. Κρύβω την αγάπη μου. Και τώρα σιωπή...

Σάββατο 3 Απριλίου 2010

Turn Back, O Man!



Πριν πολλάααααααα χρόνια μια παρέα απο νεόυς ηθοποιούς και μουσικούς στο Μπρόντγουει είχαν μια ιδέα... Πως θα ήταν άραγε το Κατα Ματθαίον Ευαγγέλιο σε μιούζικαλ? Μια δόση απο το αποτέλεσμα παρουσιάζεται εδώ... Είναι μια απο τις πιο αγαπημένες μου ταινίες... Ελπίζω να σας αρέσει... Καλό Πάσχα σε όλους!

'Bless the Lord'