Σάββατο 31 Ιουλίου 2010

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΟΥ...


ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΜΙΑ ΦΟΡΑ
ΝΑ ΝΙΩΣΩ ΠΩΣ
ΚΑΙ ΕΓΩ ΑΝΗΚΩ ΚΑΠΟΥ

ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΣΑΝ ΤΟ ΦΩΣ
ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΘΑΡΟΣ
ΚΑΙ ΕΓΩ Η ΣΚΙΑ ΤΟΥ

ΝΑ ΜΟΥ ΚΡΑΤΑΕΙ ΣΦΙΧΤΑ
ΣΦΙΧΤΑ ΤΟ ΧΕΡΙ
ΚΑΙ ΛΟΓΙΑ ΚΑΘΑΡΑ
ΜΟΝΟ ΝΑ ΜΟΥ ΦΕΡΕΙ

ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΩ ΕΝΑΝ
ΑΝΘΡΩΠΟ ΝΑΙ
ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΝΟΕΙ
ΝΑ ΓΥΡΙΖΩ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ
ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΝΕΙ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΕΚΕΙ
ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΧΡΥΣΑΦΙ
ΘΑ ΕΧΕΙ ΛΟΓΟ ΘΑ ΕΧΕΙ ΜΠΕΣΑ
ΘΑ ΧΑΡΑΖΕΙ ΘΑ ΝΥΧΤΩΝΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΠΕΦΤΩ ΠΑΝΤΑ ΜΕΣΑ
ΜΕΣ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΒΛΕΠΩ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΝΩ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ
ΝΑ ΤΟ ΛΕΩ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΕΝΝΟΩ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΟΥ

ΚΑΙ ΑΝ ΠΕΡΑΣΑ ΠΟΛΛΑ
ΜΠΟΡΩ ΣΕ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ
ΝΑ ΤΑ ΔΙΑΓΡΑΨΩ...
ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΘΩ
ΝΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΩΘΩ
ΚΑΙ ΑΣ ΞΑΝΑΚΛΑΨΩ
ΦΤΑΝΕΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ
ΑΥΤΟΣ ΝΑ ΦΕΡΕΙ
ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΚΑΘΑΡΑ
ΣΤ' ΑΔΕΙΟ ΜΟΥ ΤΟ ΧΕΡΙ

ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΩ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ
ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΝΟΕΙ
ΝΑ ΓΥΡΙΣΩ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ
ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΝΕΙ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΕΚΕΙ
ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΧΡΥΣΑΦΙ
ΘΑ ΕΧΕΙ ΛΟΓΟ ΘΑ ΕΧΕΙ ΜΠΕΣΑ
ΘΑ ΧΑΡΑΖΕΙ ΘΑ ΝΥΧΤΩΝΕΙ
ΚΑΙ ΘΑ ΠΕΦΤΩ ΠΑΝΤΑ ΜΕΣΑ
ΜΕΣ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΒΛΕΠΩ
ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΝΩ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ
ΝΑ ΤΟ ΛΕΩ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΕΝΝΟΩ
ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΟΥ

Me and my monkey..



There was me and my monkey
And with his dungarees and roller blades smoking filter tips
Reclining in the passenger seat of my super-charged jet black Chevrolet
He had the soft-top down (he liked the wind in his face)
He said 'Son, you ever been to Vegas?' I said 'no'
He said 'that's where we're gonna go - you need a change of pace'
And we hit the strip with all the wedding chapels and the neon signs
He said 'I left my wallet in El Segondo' and proceeded to take two grand of mine
We made tracks to The Mandalay Bay Hotel
Asked the bell boy if he'd take me and my monkey as well?
He looked in the passenger seat of my car and with a smile he said
'If your monkey's got that kind of money sir, then we've got a monkey bed!'

Me and my monkey
With a dream and a gun
I'm hoping my monkey don't point that gun at anyone
Me and my monkey
Like Butch and the Sundance Kid
Trying to understand why he did what he did
Why he did what he did

We got the elevator, I hit the 33rd floor
We had a room up top with the panoramic views like nothing you'd ever seen before
He went to sleep in the bidet and when he awoke
He ran his little monkey fingers through yellow pages
Called up some escort services and ordered some okey doke
Forty minutes later there came a knock at the door
In walked this big bad ass baboon into my bedroom with three monkey whores
'Hi! My name is Sunshine - these are my girls
Lace my palm with silver baby and oh yeah, they'll rock your world'
So I watched pay-per-view and polished my shoes and my gun
Was diggin' old Kurt Cobain singing 'bout lithium
There came a knock at the door and in walked Sunshine
'What's up? You'd better get your ass in here boy, your monkey's having too much of a good
time!'

Me and my monkey
Drove in search of the sun
Me and my monkey
Don't point that gun at anyone
Me and my monkey
Like Billy The Kid
Trying to understand why he did what he did
Why he did what he did

Got tickets to see Sheena Easton, the monkey was high
Said it was a burning ambition to see her before he died
We left before encores, he couldn't sit still
Sheena was a blast baby but my monkey was ill
We went to play black-jack, kept hitting twenty three
Couldn't help but notice this Mexican just staring at me
Or was it my monkey? I couldn't be sure
It's not like you'd never seen a monkey in rollerblades and dungarees before
Now don't test my patience 'cause we're not about to run
That's a bad ass monkey boy and he's packing a gun
'My name is Rodriguez', he says with death in his eye
'I've been chasing you for a long time amigos, and now your monkey's gonna die!'

Me and my monkey
drove in search of the sun
Now me and my monkey
We don't wanna kill no mexican
But we've got ten itchy fingers
and one thing to declare
When the monkey is high
you do not stare, you do not stare
you do not stare...

Looks like we've got ourselves a mexican standoff here boy
huh...
And I ain't about to run
Put your gun down, boy
huh huh...
How did I get mixed up with this fucking monkey anyhow?

ΚΑΙ ΕΓΩ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ...




Από τα καλύτερα μικρού μήκους των τελευταίων ετών. Πρώτο βραβείο στη Δράμα και Καλύτερη μικρού μήκους στα βραβεία της Ακαδημίας Ελληνικού Κινηματογράφου!

Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010

ΤΡΕΛΑΘΗΚΑ.....

ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ ΞΑΝΑ!

Κόκκινο μου τριαντάφυλλο, χρυσό μου Ηλιοτρόπιο.... Σαν βροχούλα ήρθες ξαφνικά στην ζωή μου και έφερες το ουράνιο τόξο μαζί σου.... Και τώρα το παρατσούκλι μου έχει νόημα ξανά....
Πήρες χρώμα απο τον ουρανό και ζωγράφισες το χαμογελό μου που είχε σκοτεινιάσει...
Και κάθε φορά που ακούω την φωνή σου μουσική και νυχτερινό χάδι, απαλό για να κοιμηθώ σαν παιδί ξανά.... Έδιωξες τα σύννεφα, το σκοτάδι, έκοψες την θηλιά που με έπνιγε. Μέρα την μέρα διώχνεις τους φόβους, τις φοβίες, τις τύψεις, τα δάκρυα.... Τα δάκρυα πλέον θα είναι μονο χαράς! Ακούτε? Μόνο χαράς απο εδώ και πέρα....
Τρυφερό μου τραγούδι... Γλυκό μου νανούρισμα... Αγκαλιά μου ζεστή...
Μπορώ να ονειρεύομαι ξανά!!!!
Και δεν υπάρχουν λόγια, δεν υπάρχει ευχαριστώ να σου πώ... Είναι λίγο....
Πονάει το προσωπό μου γιατί απο την ώρα που σου χαμογέλασα για πρώτη φορά δεν άλλαξα έκφραση.... Κοντά μου, εδώ μείνε.... :)

Είσαι το πίο γλυκό μεθύσι....



Κάποτε σε μια συζήτηση περι έρωτος και αγάπης ένας φίλος ειχε πει " Σημασία έχεις να μεθάς χωρίς αλκοολ, μπορείς να μεθύσεις βλέποντας απλά δυο μάτια?"

Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010

Florence + The Machine- You've Got The Love



Sometimes I feel like throwing my hands up in the air
I know I can count on you
Sometimes I feel like saying "Lord I just don't care"
But you've got the love I need To see me through

Sometimes it seems that the going is just too rough
And things go wrong no matter what I do
Now and then it seems that life is just too much
But you've got the love I need to see me through

When food is gone you are my daily meal
When friends are gone I know my savior's love is real
Your love is real

You got the love
You got the love
You got the love
You got the love
You got the love
You got the love

Time after time I think "Oh Lord what's the use?"
Time after time I think it's just no good
Sooner or later in life, the things you love you loose
But you got the love I need to see me through

You got the love
You got the love
You got the love
You got the love
You got the love
You got the love

Sometimes I feel like throwing my hands up in the air
I know I can count on you
Sometimes I feel like saying "Lord I just don't care"
But you've got the love I need to see me through

Ένα χειμωνιάτικο βροχερό... καλοκαίρι!





























Κυριακή 25 Ιουλίου 2010

Κοίτα με...





κοιτα μικραίνω
παντου χωράω
δεν σου ανηκω
δεν σου χρωσταω
κοιτα ,
με σβηνω
με ευκολια
στον μαυρο τοιχο
σαν κιμωλια
κοιτα με

κοιτα με χανομαι
ξανά...
στα πιο κρυφα μου
μυστικα σπαω
στα δυο κοιτα με
κοιτα με
χανομαι ξανα
και δεν αισθανομαι
ζέστη η κρυο

Κοιτα γλυστραω
μακρια απο ολους
σαν το νερακι στους
υπονομους
κοιτα αλλαζω
αλλαζω χρωμα
γινομαι αερας
φωτια και χωμα

κοιτα με χανομαι
ξανά...
στα πιο κρυφα μου
μυστικα σπαω
στα δυο κοιτα με
κοιτα με
χανομαι ξανα
και δεν αισθανομαι
ζέστη η κρυο

κοιτα πως πέφτω
και την γλυτωνω
έγινα πέτρα δεν νιώθω πόνο
κοιτα ανεβαινω
έγινα αστερι που το ονομα του
κανείς δεν ξέρει

κοιτα με χανομαι
ξανά...
στα πιο κρυφα μου
μυστικα σπαω
στα δυο κοιτα με
κοιτα με
χανομαι ξανα
και δεν αισθανομαι
ζέστη η κρυο

Τετάρτη 21 Ιουλίου 2010

Παπακωνσταντίνου Θανάσης ~ Παλιά Πληγή


τίχοι -Μουσική -Πρώτη εκτέλεση: Θανάσης Παπακωνσταντίνου ~

Βαθιά πληγή, παλιά πληγή
μονάκριβη δική μου
την ξεριζώνω απ' την καρδιά
φυτρώνει στην αυλή μου
την ξεριζώνω απ' την καρδιά
φυτρώνει στην αυλή μου
βαθιά πληγή, παλιά πληγή
μονάκριβη δική μου

Ανθίζει καταχείμωνο
που οι φωνές κοπάζουν
έχει τη φυλωσσά* πυκνή
και νύχια που χαράζουν
έχει τη φυλωσια πυκνή
και νύχια που χαράζουν
ανθίζει καταχείμωνο
που οι φωνές κοπάζουν

Αγάπημενα πρόσωπα
αγαπημένα μάτια
έρχονται σαν τα κύματα
και αφήνουν κατακάθια

Μαραίνεται απ' το γέλιο μου
πίνει απ' τα δάκρυα μου
έρχεται στις παρέες μου
και κλέβει τη μιλιά μου
έρχεται στις παρέες μου
και κλέβει τη μιλιά μου
μαραίνεται απ' το γέλιο μου
πίνει απ' τα δάκρυα μου

Βαθιά πληγή, παλιά πληγή
πες μου τι να κοιτάξω
να μπω σε κόσμο σκοτεινό
ή πάλι να αγκαλιάσω
να μπω σε κόσμο σκοτεινό
ή πάλι να αγκαλιάσω
βαθιά πληγή, παλιά πληγή
πες μου τι να κοιτάξω

Αγάπημενα πρόσωπα
αγαπημένα μάτια
έρχονται σαν τα κύματα
και αφήνουν κατακάθια

Τρίτη 20 Ιουλίου 2010

Αν...



Αυτή είναι η πρώτη έκδοση του τραγουδιού...
Στιχοι: Δημητρης Μητσοτακης
Μουσικη: Δημητρης Μητσοτακης & Οι Ευδαιμονες
Αλμπουμ: Δημητρης Μητσοτακης & Οι Ευδαιμονες (2010)

Αν, αν ειχαν ολοι οι ανθρωποι να φαν'
αν ειχανε στο κρυο ενα μπουφαν

Αν, το χρημα αν δεν ητανε το παν
παγκακια αν δεν ειχαν για ντιβαν'

Αν, αν εισαι μες στα χρεη ως εδω παν'
αν εχεις σιχαθει και λες "αμαν"
αν οσο κι αν δουλευεις δε σου φταν'
αν ψηνεσαι σαν ψαρι στο τηγαν'

Αν, αν, αν, αν, αν...
αν, αν, αν, αν, αν, αν, αν, αν...

Μα δεν κολλαν οι ανθρωποι σαν σπαν'
ποταμι ειναι τα χρονια και κυλαν'
και κυλαν'

Αν, στον κοσμο δεν υπηρχε Αφγανισταν
Καμποζη, Αμερικη και Πακισταν

Αν, Ουασινγκτον, Καμορα, Ταλιμπαν
πετρελαια, διαμαντια και Ιραν

Αν, σε κοβουν κομματακια και ορμαν'
σου πινουνε το αιμα και γελαν'
με τα δικα σου δακρυα μεθαν'
τη σκεψη σου σιγα σιγα ρουφαν'

Αν, αν, αν, αν, αν...
αν, αν, αν, αν, αν, αν, αν, αν...

Μα δεν κολλαν οι ανθρωποι σαν σπαν'
ποταμι ειναι τα χρονια και κυλαν'
και κυλαν'

Αν...


Και ακολουθεί και μια πιο καινούρια και λίγο πιο παιδική....

Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΡΙΖΟΣ - ΤΙ ΝΑ ΘΥΜΗΘΩ

ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ ΦΟΒΑΜΑΙ - ΝΙΚΟΣ ΖΟΥΔΙΑΡΗΣ

Στίχοι, μουσική :Νίκος Ζούδιαρης

Τίποτα δεν έχεις να μου πεις,
πέρασε ακόμα μια βραδιά
είχες πει θα έρθεις πάλι να με βρεις,
μα φεύγεις πιο μακριά

Τι θα πει, λοιπόν, φοβάμαι
θα σου πω αφού ρωτάς
όση αγάπη κι αν σου έχω
όσο θες με αγαπάς

Κι έτσι μες τις σκέψεις περπατώ
κι έτσι όπως καμιά δεν απαντά
γίνομαι μια σκέψη και κατρακυλώ
στο δρόμο σου μπροστά

Τι θα πει, λοιπόν, φοβάμαι
θα σου πω αφου ρωτάς
όση αγάπη κι αν σου έχω
όσο θες με αγαπάς

Οταν χαράζει...



Μουσική, Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Τραγούδι: Γιάννης Αγγελάκας

Όταν χαράζει, ο πρώτος στεναγμός
βγαίνει απ' τα πιο σφιγμένα χείλη.
Σαν πεταλούδα στην κάμαρη πετά
ψάχνοντας άνοιγμα να φύγει.

Αν είσαι μόνος, αν είσαι αδύναμος
η χαραυγή θα σε ξεκάνει.
Έχει το μύρο, έχει τη σιγαλιά,
έχει τον ήλιο τον αλάνη.

Καινούρια μέρα, καινούριος ποταμός
στις εκβολές του θα προσφέρει
όσα χαθήκαν, όσα ξεχάστηκαν
κι όσα γι' αυτά κανείς δεν ξέρει.

Πίσω απ' τους λόφους, πίσω απ' τα βλέφαρα
υπάρχει τόπος και για σένα.
Χωρίς Βαστίλη, χωρίς ανάθεμα,
χωρίς τα χείλη τα σφιγμένα.

Κυριακή 18 Ιουλίου 2010

Λογια της σιωπης...



Οξυγόνο τέλος......

Καλλιτέχνης: Ελένη Τσαλιγοπούλου
Συνθέτης: Γιώργος Ανδρέου
Στιχουργός: Κώστας Λειβαδάς

Κράτα με στο σκοτάδι,
πάνω σου πιο σφιχτά
ν' ακούγεται η καρδιά όταν ζητάει το χάδι...
Κράτα με και θυμήσου
ψέματα μη μου πεις
τα λόγια της σιωπής διαβάζω
στο κορμί σου...

Τόσο πολύ σ' αγαπώ που μπορεί
και να μάθω μακριά σου για σένα να ζω...
Τόσο βαθιά σ' αγαπώ που μπορεί
και ν' αντέξω μακριά σου να ζω...

Να 'ξερες πως πονάει το τελευταίο φιλί
κι ακόμα πιο πολύ όταν σε προσπερνάει...
Αν είναι να μου δώσεις
τέτοιο φιλί πικρό
δώσ' μου το να το πιω
δίχως να μετανιώσεις...

Τόσο πολύ σ' αγαπώ που μπορεί
και να μάθω μακριά σου
για σένα να ζω...
Τόσο βαθιά σ' αγαπώ
που μπορεί
και ν' αντέξω μακριά σου να ζω...

Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010

Απόψε σιωπηλοί



Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.....

Στίχοι: Βάσω Αλαγιάννη
Μουσική: Βάσω Αλαγιάννη
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Παπάζογλου
Δίσκος : "Σύνεργα" (1990)

Απόψε είμαστε κι οι δυο μας σιωπηλοί
ακόμα και οι λέξεις φοβήθηκαν τα χείλη
το ξέρω θα μου δώσεις ένα φιλί
και θα μου πεις να μείνουμε δυο φίλοι

Δε θέλω να 'μαστε ούτε φίλοι ούτε εχθροί
Θέλω να μη θυμάμαι
κι ούτε να ξέρω πού θα πας και ποια είναι αυτή
Θέλω ένα όνειρο μονάχα να 'ναι
κι όταν ξυπνήσω το πρωί να είσαι εκεί
για να μου πεις να μη φοβάμαι

Δώσ' μου λοιπόν το τελευταίο μας φιλί
και ας καπνίσουμε μαζί κι ένα τσιγάρο
και φύγε μη γυρίσεις να με δεις
δε θέλω να με βλέπεις να πονάω

Δε θέλω να 'μαστε ούτε φίλοι ούτε εχθροί
Θέλω να μη θυμάμαι
κι ούτε να ξέρω πού θα πας και ποια είναι αυτή
Θέλω ένα όνειρο μονάχα να 'ναι
κι όταν ξυπνήσω το πρωί να είσαι εκεί
για να μου πεις να μη φοβάμαι

Τετάρτη 14 Ιουλίου 2010

Σκόρπια λόγια μα.. σοφά!

Τα παρακάτω γνωμικά και λόγια μου τα μετέδωσε ένας απο τους καθηγητές της σχολής μου κάποτε.. Ψάχνοντας στο χρονοντούλαπο μου τα ξαναβρήκα και αποφάσισα να τα μοιραστώ μαζί σας...

Σε μια φιλοσοφική συζήτηση το μεγαλύτερο όφελος το έχει ο ηττημένος, στον βαθμό που έμαθε κάτι επιπλέον.

Οι γέροι πιστεύουν τα πάντα, οι μεσήλικες υποπτεύονται τα πάντα, οι νέοι γνωρίζουν τα πάντα...

Ονειροπόλος ειναι εκείνος που βρίσκει τον δρόμο του μόνο στο σεληνόφως και η τιμωρία του ειναι οτι βλέπει την αυγή πριν απο τους άλλους.

Αν θέλεις να ξέρεις τι πραγματικά εννοεί μια γυναίκα- πράγμα που εδώ που τα λέμε , πάντα επικίνδυνο- κοιταζέ την μην την ακούς.

Μην εμπιστεύεσαι ποτέ μια γυναίκα που αποκαλύπτει την ηλικία ης. Μια τετοια γυναίκα είναι ικανή να αποκαλύψει τα πάντα.

Πείρα είναι το όνομα που δίνουμε στα λάθη μας.

"Αυτό έχω μονο διαπράξει" λέει η μνήμη μου. "Αυτό δεν είνια δυνατόν να το έχω διαπράξει" λέει η περηφάνεια μου και μένει ανένδοτη. Τελικά η μνήμη μου υποχωρεί...

Όταν ερωτεύεται κανείς ξεκινά εξαπατώντας τον εαυτό του και καταλήγει εξαπατώντας τους άλλους. Αυτο είναι που ο κόσμος αποκαλεί ρομαντική περιπέτεια.

Οσμή των λέξεων. Κάθε λέξη έχει την οσμή της. Υπάρχει μια αρμονία και δυσαρμονία των οσμών και επομένως των λέξεων.

Το φιλί ενώνει πιο πολύ απο το κορμί γιαυτό το αποφεύγουν οι πιο πολλοί...

Μισή Ώρα

Μήτε σε απέκτησα, μήτε θα σε αποκτήσω
ποτέ, θαρρώ. Μερικά λόγια, ένα πλησίασμα
όπως στο μπαρ προχθές, και τίποτε άλλο.
Είναι, δεν λέγω, λύπη. Aλλά εμείς της Τέχνης
κάποτε μ’ έντασι του νου, και βέβαια μόνο
για λίγην ώρα, δημιουργούμεν ηδονήν
η οποία σχεδόν σαν υλική φαντάζει.
Έτσι στο μπαρ προχθές —βοηθώντας κιόλας
πολύ ο ευσπλαχνικός αλκολισμός—
είχα μισή ώρα τέλεια ερωτική.
Και το κατάλαβες με φαίνεται,
κ’ έμεινες κάτι περισσότερον επίτηδες.
Ήταν πολλή ανάγκη αυτό. Γιατί
μ’ όλην την φαντασία, και με το μάγο οινόπνευμα,
χρειάζονταν να βλέπω και τα χείλη σου,
χρειάζονταν να ’ναι το σώμα σου κοντά.

Μια φορά και έναν καιρό..



Μια φορά και εναν καιρό
τα παραμύθια μου αντέχαν
τώρα δεν αντέχω εγώ...

Δευτέρα 12 Ιουλίου 2010

Κοιταξε με δυο φορες Μπλε



Στίχοι: Γιώργος Παρώδης
Μουσική: Γιώργος Παπαποστόλου
Πρώτη εκτέλεση: Μπλε

Μια σιωπή φωτογραφίζω
σου τη δείχνω και μου λες
έχει πάρει φως δε βλέπεις
την αλήθεια για το χθες
Νόμιζα πως ήταν τύψεις
άγγιγμα στον ουρανό
πτώση είναι ψιθυρίζεις
που δεν έχει τελειωμό

Κοίταξέ με δυο φορές
μια στα μάτια μια στα χείλη
η αλήθεια σου μικρή
ένα δάκρυ σου έχει φύγει

Ήσυχα ηχούν οι λέξεις
τα νοήματα βαριά
πέφτει μες στη γη κι ανθίζει
μια καινούργια μοναξιά
Νόμιζα πως ήταν τύψεις
άγγιγμα στον ουρανό
πτώση είναι ψιθυρίζεις
που δεν έχει τελειωμό

Κοίταξέ με δυο φορές
μια στα μάτια μια στα χείλη
η αλήθεια σου μικρή
ένα δάκρυ σου έχει φύγει

Σάββατο 10 Ιουλίου 2010

Περασμένα καλοκαίρια

Με πιάνει η νοσταλγία και αναζητάω άλλα καλοκαίρια. Τότε που ήμουν παιδάκι και όλα έμοιαζαν πιο εύκολα.. Τότε που το μόνο μας πρόβλημα ήταν ποσες βουτιές θα κάνουμε, πόσα παγωτά θα φάμε φέτος "εγώ κατάφερα 50 εσύ? χαχα, εγώ 70!", "Θα πάρουμε καραμπόλα ή πατούσα? όχι εγώ θέλω γρανίτα!" . Τότε που οι γονείς μας επέλεγαν που θα πάμε διακοπές αλλα δεν μας πολυένοιαζε κιόλας μιας και όπου και αν πηγαίναμε πάντα βρίσκαμε καινούργιους φίλους για να χτύσουμε καινούργια όνειρα στην αμμουδιά. Μου λείπουν εκείνα τα μακροβούτια όπου πάντα με ανοιχτά τα μάτια(και συνήθως μετά πάντα κατακκόκινα...) ανακάλυπτα κρυμένους θησαυρούς, χαμένες πολιτείες, γοργόνες και άλλα παράξενα πλάσματα, εκεί που το μόνο που άκουγα ήταν η ανάσα της θάλασσας και η καρδιά μου. Έχω καιρό να νιώσω την καυτή άμμο ανάμεσα στα δαχτυλά μου, όπως επίσης και να περπατήσω πάνω στα ζεστά πλακάκια της παραλίας κατευθυνόμενη προς το σπίτι για την μεσημεριανή σιέστα....
Καλοκαιρινοί παιδικοί έρωτες που σβήναν κάθε σεπτέμβρη... Χάνονταν μαζί με την σκόνη που άφηνε πίσω του το λεωφορείο της επιστροφής, η ο αφρός καθώς το πλοίο χάιδευε την θάλασσα. Ήταν αθώοι, ήταν όμορφοι, είχαν μια γλύκα σαν το δροσερό υποβρύχειο που μου έδινε η γιαγιά κάθε καλοκαίρι. Τα καλοκαίρια της αθωώτητας και της ανεμελιάς. Πόσες φορές σαν παιδάκι δεν διάβασα "Τα στενά παπούτσια" ή "Τον θησαυρό της Βαγίας". Καμιά φορά κλείνω τα μάτια μου όταν περνάω απο την παλιά μου γειτονιά και άκόμα ακούω τις φωνές και τα γέλια των φίλων μου στα στενά και στις εναπομείναντες τελευταίες αλάνες πριν σηκωθούν πολυκατοικίες και υπερμάρκετ.... Θυμάμαι τα καινούργια πέδιλα κάθε φορά στα γεννεθλιά μου και πιο μετά τα λατρεμένα μου σταράκια... Θυμάμαι βραδιές θεατρικές στο Δάσος. Με τα παιδικά μου μάτια ήταν ένας κόσμος μαγικός... Όλες οι κυρίες με τα καλοκαιρινά τους φουστάνια, μοσχοβολούσε ο αέρας αρώματα και γέμιζε ο τόπος χρώματα... Όλα ήταν σαν ένα παιχνίδι... Θυμάμαι μου άρεσε να κάθομαι στην ταράτσα που είχε δροσιά το βράδυ και να κοιτάω τα φώτα της πόλης. Σκεφτόμουν "τώρα τι μπορεί να κάνουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι γύρω μου?"
θυμάμαι τα απογεύματα που άραζα στην παραλία και ο άνεμος τραγουδούσε στα αφτιά μου και με φιλούσε γλυκά στο πρόσωπο. Και όλα τώρα είναι μια φωτογραφία στο μυαλό μου.... Λίγο θολή, λίγο ξεθωριασμένη...

Παρασκευή 9 Ιουλίου 2010

Το δάκρυ





Είδα χθες στον ύπνο μου να μ' έχεις αγκαλιά
Ξύπνησα και δίπλα μου μονάχα ερημιά

Δάκρυ που κυλάς στο μαξιλάρι μου,
ζάλισε με ν' αποκοιμηθώ
Πως ξαπλώνει στο κρεβάτι πλάι μου
άλλη μια φορά να ονειρευτώ

Γέλαγες στον ύπνο μου, με γέμιζες φιλιά
Ξύπνησα και δίπλα μου γελούσε η μοναξιά...

Δάκρυ που κυλάς στο μαξιλάρι μου,
ζάλισε με ν' αποκοιμηθώ
Πως ξαπλώνει στο κρεβάτι πλάι μου
άλλη μια φορά να ονειρευτώ

Τετάρτη 7 Ιουλίου 2010

Γιάννης Κότσιρας ~ Άλλη μια καρδιά


Με εκπροσωπεί....

Άλλη μια καρδιά

Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Μουσική: Γιάννης Αιόλου

Φτιάχνω από παιδί, φτιάχνω φυγή
Φτιάχνω καράβι, μα χαρτί γίνεται η θάλασσα
το βράδυ στο σκοτάδι.
Ψάχνω από μικρός ο ουρανός να χει μια σκάλα
να ανεβώ μα είναι τα όνειρα από μένα πιο μεγάλα.

Έχω μια καρδιά που να φύγει όλο θέλει,
κι άλλη μια καρδιά που
Φοβάται... φοβάται... κι όλο εδώ γυρνά.

Φτιάχνω από παιδί, φτιάχνω ζωή
πάνω στα αστέρια, την κορφή του κόσμου
πες μου πώς να φτάσω με τα χέρια...

Έχω μια καρδιά που να φύγει όλο θέλει,
κι άλλη μια καρδιά που
φοβάται... φοβάται... κι όλο εδώ γυρνά.

Σιωπή, απλά σιωπή....



Καμιά φορά ο φόβος ξεπερνάει την αγαπή...
Καμιά φορά την καταστρέφει....
Την πνίγει....
Σιωπή...
Κλαίω με δάκρυα στεγνά...
Και η ψυχή ματώνει ξανά.
Σιωπή...
Δεν είμαι, δεν κάνω πουθενά...
Γιατί?
Ρωτάω τον ουρανό μα εκείνος δεν μου αποκρίνεται
όπως εσύ....
Ρωτάω μα...
Σιωπή.
ΚΑι κάνει τόση φασαρία η σιωπή σου.
Με πονάει, με γδέρνει...
Ατελείωτος δρόμος μου μοιάζει.
Αργός θάνατος.
Αλυσίδα βαριά...
Κάτω στον βυθό σου.
Θέλω οξυγόνο...
Πνίγομαι...
Ακούς?
Με ακούς?
Πονάω.
Με πονάς...
Σιωπή ξανά...
Μετωπική σύγκρουση με τον εαυτό μου.
Είχαμε ένα θύμα.
Εμένα....
Και μετά...
Σιωπή.
Κάνει πολύ φασαρία αυτή η σιωπή...
Και εγώ δεν έγω φωνή.
Στο σκοτάδι.
Σταμάτα.
Τώρα....
Φεύγω...
Φύγε....
Λύτρωσε με....
Σιωπή.
Αντίο.......

Monika - Over the hill



Αναρωτιέμαι και εγώ αλλά απάντηση δεν παίρνω....

Why? Tell me why?
You don't call me anymore
Don't you want me anymore?

Black, it' s all black
It' s the colour of my heart
It' s the colour of my eyes

But, i'm here!
Yes, I'm here
Everybody seems to mean so much!
Everybody seems to think i' m fine!

Late, it 's too late
I am punishing myself
by admitting it 's too late

Laugh, you may laugh
You can laugh at me for days
You may spit on me if you want

But, I' m here!
I' m still here
Everybody seems to mean so much!
Everybody seems to think i' m fine!

Look at me, there were more to see
There were more to be proud of...

Δευτέρα 5 Ιουλίου 2010

Ένα σύννεφο.....



Χωριστά μικρέ μου....

CRAZY



Καλά τα λέει..... Κουκουρούκου γιατι χανόμαστε.... enjoy! :)

In a church by the face
He talks about the people going under
Only child knows...

A man decides after seventy years
That what he goes there for, is to unlock the door,
While those around him criticize and sleep...
And through a fractal on a breaking wall,
I see you my friend and touch your face again,
Miracles will happen as we dream

But we're never gonna survive unless
We get a little crazy
No we're never gonna survive unless
We are a little...

Crazy yellow people walking through my head.
One of them's got a gun, shoot the other one.
And yet together they were friends at school
Ohh, get it, get it, get it, no no no!
If I were there when we first took the pill,
Then maybe, then maybe, then maybe, then maybe...
Miracles will happen as we speak.

[Chorus]

Crazy...
No no, we'll never survive, unless we get a little...bit...

In a sky full of people, only some want to fly.
Isn't that crazy?
In a world full of people, only some want to fly.
Isn't that crazy?
Crazy...
In a heaven of people there's only some want to fly.
Ain't that crazy? Crazy, crazy... crazy...

[Chorus]

No no, we'll never survive unless, we get a little bit...