Τρίτη 19 Ιουλίου 2011

Μικρές δόσεις εθισμού....

Λίγο οξύμωρος ο τίτλος ναι... Αλλά με την κατάσταση που βρίσκομαι ισχύει!
Θα σας το αναλύσω. Όπως ανέφερα σε προηγούμενο ποστ βρίσκομαι στην Μύκονο για εργασία (και χαρά όπως πολλοί θα μου πείτε). Όμως η επαφή με τον υπολογιστή μου είναι πλέον εξ αποστάσεως. Βρισκόμαστε μια άντε δυο φορές τον μήνα, μαθαίνω νέα του αρκετά σπάνια και συνήθως όλα μαζί σε σημείο να νιώθω λίγο περίεργα. Είμαι σε μια απεξάρτηση απο το διαδίκτιο (μπορει να μην την επέλεξα αλλα δεν είναι και άσχημα!! Αλλα όταν εχεις εθιστεί με την καθημερινότητα και τα social media μεχρι σήμερα σου κακοφαίνεται λιγουλάκιιιιι, γιαυτό και αναζητάς έστω μικρές δόσεις απο τον εθισμό σου....
Το νησί καίγεται εδώ και 3 μέρες, το θερμόμετρο έφτασε τους 40 βαθμούς! ανυπομονώ κάθε μέρα να πετάξω την στολή και να τρέξω στην πιο κοντινή παραλία να δροσιστώ.... Μικρές στιγμές απόλαυσης.... Μετρώ μέρες επιστροφής... Κατεβαίνω συχνά στην χώρα για βόλτα και χαζεύω τον κόσμο, οι τουρίστες τρελαμένοι! Την έχω συνηθίσει πλέον αυτή την τρέλα, καμια φορά συμμετέχω και εγώ, οι πελάτες μας γελάνε δυνατά και απολαμβάνουν τον ήλιο.. Κάνει κάτι χρώματα ο ήλιος όταν κατεβαίνει να ξεκουραστεί που μαγεύεσαι.... Ότα επιστρέψω θα ανεβάσω και φωτογραφικό υλικό. Την Μύκονο με τα δικά μου μάτια... Σε λίγο πιο χαλαρους ρυθμούς....
Καλο μεσημέρι σε όλους και καλές βουτιές σε όσους τα καταφέρουν να απολαύσουν την θαλασσίτσα.
Ηλιόλουστα φιλιάαααααααα!

Κυριακή 10 Ιουλίου 2011

ΕΚΤΑΚΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ.. ΜΥΚΟΝΟΟΟΟΟΟΟΣΣΣΣΣ

Να 'μαι λοιπόν εδώ και ενάμιση μήνα στο νησί των ανέμων και της τρέλας! Στην ζωή μου έχω ταξιδέψει αρκετά αλλά αυτό το πράγμα πρώτη φορά το συναντάω.. Ο καθενας κάνει οτι θέλει, είναι απίστευτο! Ίσως λίγο εκνευριστικό θα έλεγα και λίγο επικίνδυνο κάποιες φορές καθώς δεν υπάρχει ούτε ο κ.ο.κ. στο νησί. Ενάμιση μήνα αποτοξίνοση απο κάθε μ.μ.ε. και κυρίως απο το διαδίκτιο. Πολύ δουλειά, πολύ τρέξιμο (το καλό της υπόθεσης έχασα κάποια κιλά που με δυσκολευόμουν να ξεφορτωθώ! χιχιχι)
Σήμερα όπως και τις περισσότερες ημέρες φυσάει τόσο δυνατά που δεν ο αέρας σε σηκώνει κυριολεκτικά! Ο Αίολος έχει τρελά κέφια και σήμερα... Η ζέστη οστόσο είναι απελπιστική...
Το νησί δεν με έχει ενθουσιάσει ιδιαίτερα τολμώ να πω κόντρα στο κατεστημένο που θέλει να παρουσιάζει την Μύκονο σαν το πιο κοσμοπολίτικο νησί της Ελλάδας. Οι πελάτες μας, άνθρωποι του εξωτερικού όλοι ενθουσιάζονται με την απελευθέρωση των Ελλήνων, την τρελή ζωή, το απέραντο γαλάζιο (που πραγματικά είναι κάτι που αξίζει τον κόπο στην όλη ιστορία) και φωνάζουν με ένα στόμα "ΜΥΚΟΝΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ" Είναι στιγμές που νιώθω οτι ζω σε άλλο πλανήτη, σε άλλη χώρα. Νιώθω οτι η κρίση δεν έχει αγγίξει το νησί.... Ο χρόνος έχει άλλη διάσταση εδώ... Η ώρα περνάει με τον δικό της ρυθμό και εγώ κοιτάω το ημερολόγιο που έχει κολλήσει... Σαν άλλος Οδυσσέας νοσταλγώ το σπιτάκι μου και την ηρεμία του( οι συνάδελφοι- συγκάτοικοι είναι σκέτα τρελοκομεία) και προσπαθώ να φέρω αγαπημένα πρόσωπα όσο πιο κοντά μπορώ με την σκέψη. Η δουλειά μου απαιτητική αρκετά αλλά όταν αγαπάς κάτι το κάνεις όσο καλύτερα μπορείς, αυτό κάνω κ εγώ λοιπόν...
Σας αφήνω τώρα, να περνάτε όμορφα οτι κάνετε και καλές βουτιές σε όλους εύχομαι!