Μικρές δόσεις εθισμού....

Λίγο οξύμωρος ο τίτλος ναι... Αλλά με την κατάσταση που βρίσκομαι ισχύει!
Θα σας το αναλύσω. Όπως ανέφερα σε προηγούμενο ποστ βρίσκομαι στην Μύκονο για εργασία (και χαρά όπως πολλοί θα μου πείτε). Όμως η επαφή με τον υπολογιστή μου είναι πλέον εξ αποστάσεως. Βρισκόμαστε μια άντε δυο φορές τον μήνα, μαθαίνω νέα του αρκετά σπάνια και συνήθως όλα μαζί σε σημείο να νιώθω λίγο περίεργα. Είμαι σε μια απεξάρτηση απο το διαδίκτιο (μπορει να μην την επέλεξα αλλα δεν είναι και άσχημα!! Αλλα όταν εχεις εθιστεί με την καθημερινότητα και τα social media μεχρι σήμερα σου κακοφαίνεται λιγουλάκιιιιι, γιαυτό και αναζητάς έστω μικρές δόσεις απο τον εθισμό σου....
Το νησί καίγεται εδώ και 3 μέρες, το θερμόμετρο έφτασε τους 40 βαθμούς! ανυπομονώ κάθε μέρα να πετάξω την στολή και να τρέξω στην πιο κοντινή παραλία να δροσιστώ.... Μικρές στιγμές απόλαυσης.... Μετρώ μέρες επιστροφής... Κατεβαίνω συχνά στην χώρα για βόλτα και χαζεύω τον κόσμο, οι τουρίστες τρελαμένοι! Την έχω συνηθίσει πλέον αυτή την τρέλα, καμια φορά συμμετέχω και εγώ, οι πελάτες μας γελάνε δυνατά και απολαμβάνουν τον ήλιο.. Κάνει κάτι χρώματα ο ήλιος όταν κατεβαίνει να ξεκουραστεί που μαγεύεσαι.... Ότα επιστρέψω θα ανεβάσω και φωτογραφικό υλικό. Την Μύκονο με τα δικά μου μάτια... Σε λίγο πιο χαλαρους ρυθμούς....
Καλο μεσημέρι σε όλους και καλές βουτιές σε όσους τα καταφέρουν να απολαύσουν την θαλασσίτσα.
Ηλιόλουστα φιλιάαααααααα!