Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010

ΣΠΑΣΜΕΝΗ ΚΟΥΚΛΑ



*Όταν πρωτοάκουσα αυτό το τραγούδι ένιωσα πως για 5:05 είδα όλη μου την ζωή σε έναν καθρέφτη μπροστά....



Έχω δυο άδεια χέρια


σαν πουλιά καρφωμένα στην πλάτη


και στα δάχτυλα πάνω


τις πληγές μου μετρώ


Έχω ένα άγριο βλέμμα


έναν γύπα στο μάτι, στο μάτι


που γυρίζει τον κόσμο


και βουτάει στο κενό


Με κοιτάω στον καθρέπτη


μια κούκλα σπασμένη, σπασμένη


και τον τρόπο δεν ξέρω


που ξανά θα ενωθώ


Δεν έχω τι να νιώσω για ζωή


να ‘ρθει μια βροχή να μου πει: κλείσε τα μάτια


Δεν έχω ποιον να νιώσω εαυτό


να ‘ρθω να σου πω: γύρνα εδώ είμαι κομμάτια


Δεν έχω ποιον να νιώσω εαυτό


να ‘ρθω να σου πω: γύρνα εδώ είμαι κομμάτια


Είμαι κούκλα κλεισμένη σ’ ένα γυάλινο κόσμο


στον κόσμο


κι έχω σπάσει στα δύο


στην προσπάθεια να βγω


Με κοιτάω στο καθρέπτη


πες μου κούκλα θλιμμένη, θλιμμένη


από μένα τι θέλεις


πες – για ν’ αγαπηθώ


Δεν έχω τι να νιώσω για ζωή


να ‘ρθει μια βροχή να μου πει: κλείσε τα μάτια


Δεν έχω ποιον να νιώσω εαυτό


να ‘ρθω να σου πω: γύρνα εδώ είμαι κομμάτια


Δεν έχω ποιον να νιώσω εαυτό


να ‘ρθω να σου πω: γύρνα εδώ είμαι κομμάτια


Μουσική: Στάμος Σέμσης

Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης

1 σχόλιο: