Μέσα σε ένα διάλειμμα από την μαυρίλα που με διακατέχει αυτές τις ημέρες θυμήθηκα ένα παιδικό τραγουδάκι που μου έβαζε ο μπαμπάς μου να ακούω... Είναι απο την Λιλιπούπολη και λέγεται "Το χρυσαλιφούρφουρο" (το -φουρφουρο- με βαρύ ρο όπως το προφέρει και ο Μπιξ- Μπίξ κατά κόσμον Σταμάτης Φασουλής και πάντα γελούσα σαν παιδάκι... )
Εύχομαι καλή Άνοιξη σε όλους και να φέρει ένα παιδικό χαμόγελο στο πρόσωπο σας αυτό το τραγουδάκι...
Το "Χρυσαλιφούρφουρο", σε στίχους Μαριανίνας Κριεζή, μουσική Νίκου Κυπουργού, από τη Σαββίνα Γιαννάτου
Στα λαγκάδια της Λιλιπούπολης
βγαίνει ένα λουλουδάκι
που το λεν Χρυσαλιφούρφουρο
και μοιάζει με χρυσό τριανταφυλλάκι.
Φύσα, φύσα το Χρυσαλιφούρφουρο,
φύσα το την ανοιξη να φέρεις.
Κι αν πετάξει σα φτερό και πούπουλο,
κάποιος σ' αγαπάει και δεν το ξέρεις.
Χρυσαφένια φλουράκια κρέμονται
κάτω από τα πέταλά του.
Και στου Ζέφυρου το παιχνίδισμα
σαν να κουδουνίζει κάπου κάπου.
Φύσα, φύσα το Χρυσαλιφούρφουρο,
που κρατάς την Άνοιξη στο χέρι
Κι αχ! Αν γίνει σκόνη και χρυσόσκονη,
κάποιον αγαπάς και δεν το ξέρει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου