Των ματιών σου το φως με ζαλίζει και τα λόγια μου μένουν μισά, Τα δυο χέρια σου έγιναν ρίζες που με δέσαν στη γη σου βαθειά.
Κι όλα χάρτινα φαντάζουν, όλα λίγο με πειράζουν αν δεν μ αγαπάς. Ο χορός είναι αγγαρεία, το τραγούδι φασαρία, αν δεν με κοιτάς, αχ, φως μου, Αν δεν μ αγαπάς...
Κάθε μέρα που ξημερώνει τη μισώ αν δεν σ εχω εδώ. Σε κοιτώ και ξεχνάω τον πόνο, σε ζητώ σαν ψωμί σαν νερό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου