Θέλω χρόνο να ξεχάσω
από σένα ν’ αποδράσω, μήπως και σωθώ.
Θέλω πάλι ν’ αγαπήσω
ένα χέρι να κρατήσω, και να σηκωθώ.
Να ‘ταν το δικό σου χέρι
που το ξέρω και με ξέρει, όνειρο τρελό…
Αν με νοιάζεσαι λιγάκι
τώρα γύρνα μου την πλάτη, τώρα που μπορώ.
Άσε με να σε μισήσω μήπως και σωθώ.
Άσε με να σε μισήσω
κάθε ίχνος σου να σβήσω
κάθε λέξη, κάθε σου ψευτιά.
Κι αν ποτέ σε συναντήσω
απ’ την άλλη θα γυρίσω
πριν φουντώσει πάλι η φωτιά.
Μέσα στο βαθύ σου βλέμμα
η αλήθεια και το ψέμα
έστησαν και πάλι το χορό.
Άσε με να σ’ αγαπήσω
πριν στον άνεμο σκορπίσω
πριν να γίνω φύλλο και φτερό.
Θέλω χρόνο να ξεχάσω
από σένα ν’ αποδράσω, μήπως και σωθώ.
Αν με νοιάζεσαι λιγάκι
τώρα γύρνα μου την πλάτη, τώρα που μπορώ.
Άσε με να σε μισήσω μήπως και σωθώ.
Άσε με να σε μισήσω…
Αν με νοιάζεσαι λιγάκι
τώρα γύρνα μου την πλάτη, τώρα που μπορώ.
Θέλω πάλι ν’ αγαπήσω
να πιστέψω, να ελπίσω και ν’ αγαπηθώ.
αρβανιτακη ειναι η καλυτερη φωνη για μενα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛατρευω Αρβανιτακη!!!! Υπεροχο τραγουδι..
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα'σαι καλα που μου το θυμησες!!
Μαρουλοφιλακια!
*δυσκολο να σε αφηνει καποιος γιατι δεν ειναι αν σε αφηνει αλλα αν τον αφηνεις εσυ..
@ Κοκκινο Φουστάνι: Και για εμένα το ίδιο την αγαπώ και σαν παρουσία και σαν φωνή. Ότι έχει πει με αγγίζει στην ψυχή.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Marouli: Μεταφορικό ήταν το "άσε με"... Είναι οι σκιές που με κυνηγάνε σαν εικόνες απίστευτης γλυκίτητας και αυτές είναι που πρέπει να αφήσω εγώ πίσω... :(
Καλή εβδομάδα κορίτσια ηλιόλουστη!!!