Πως να αγαπήσεις με φως και μελάνι?

Κλεισε τα ματια σου μη με κοιταξεις
Βγαζω τη μασκα μου και θα τρομαξεις
Εχω περασει απο χρονια το τερμα
Κι εκρυψα μια ευχη σε ενα κερμα
Που επεσε μες στα βαθια τα νερα
μηπως και γινω εγω στα ονειρα σου
κατι μικρο μα δικο σου...
Μεσα στο δασος σου γινομαι ηχος,
στις μελωδιες σου αψυχος στιχος
Ειμαι το φως που τρυπα τις περσιδες
ενα αστέρι που πάλι δεν είδες
κι ομως για σενα θα λαμπω τη νυχτα
κι ας μου χρωστας αλλη μια καληνυχτα
Ασε με μονο να δω πως κοιμασαι
και θα 'μαι πλαι σου να μη φοβασαι...

Πως ν'αγαπησεις με φως και μελανι
Πως να επιβαλεις στη σκεψη να χανει
κυκνειο ασμα τον γελιο σου αποψε
παρε λυμενο μαχαιρι και κοψε...

Στο μαξιλαρι σου πανω κι αν σκυψω
δεν εχω δακρια αλλα ριξω
εχουν στεγνωσει κι αυτα σαν κι εμενα
και οσα ειχα τα ειχα για σενα
Να πεφτουν πανω σου να σε δροσιζουν
καθως κυλανε να σε νανουριζουν
Ετσι απλα για να νιωθεις γαληνη
μολις ο υπνος την πορτα σου κλεινει..

Πως ν'αγαπησεις με φως και μελανι
Πως να επιβαλλεις στη σκεψη να χανει
κυκνειο σαμα το γελιο σου αποψε
παρε λυμμενο μαχαιρι και κοψε...