Τετάρτη 1 Σεπτεμβρίου 2010
Σε μυρίζω στο άερα του χειμώνα...
Λατρεμένο τραγούδι...
Τι και αν με πίκρανες πολύ
μέσα μου η αγάπη
ζωντανή είναι για εσένα
όπως τότε που σε είχα
Κατάρα αν είσαι η προσευχή
η κάποιας θάλασσας ακτή
που με μάγεψε
στα αλήθεια....
Σε μυρίζω στον αέρα του χειμώνα
Με χαιδεύεις όταν γίνεσαι βροχή
Να γυρίσεις σαν θα ρθούν τα χελιδόνια
και της άνοιξης να πάρεις την μορφή...
Μα λεν συνέχεια οι παλιοί
πως αν ραγίσει το γυαλί
σβήνει η αγάπη
και η θλίψη καίει τα στήθια
Και αν βρει ο χρόνος γιατρικό
και πεις ξανα το σαγαπώ
ψέμα αν είναι δεν θα ξέρεις η αλήθεια...
Σε μυρίζω στον αέρα του χειμώνα
Με χαιδεύεις όταν γίνεσαι βροχή
Να γυρίσεις σαν θα ρθούν τα χελιδόνια
και της 'ανοιξης να πάρεις την μορφή...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
απλά καταπληκτικό!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήτέλειο!!!!
πολύ αγαπημένο και έκανες πολύ καλά που μου το θύμησες!!!!
Καλημέρες!
Καλημέρα και καλό μήνα! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠονάει λίγο αυτό το τραγουδάκι αλλά το αγαπάμε όπως και να έχει...
Όμορφη ηλιόλουστη και λίιιιιγο δροσερή μέρα να έχουμε!