Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010

Σκουφίτσα πέτα το κοκκινό σου.. ο λύκος είναι μες στο μυαλό σου...



Τα κλισέ είναι βαρετά. Καμία φορά... Είναι όμως και αληθινά καμιά φορά. Γιατί πραγματικά εκεί που δεν το περιμένεις σε βρίσκουν τα περισσότερα, είτε καλά είτε άσχημα. Έτσι ξαφνικά (ναι, ναι σαν το τραγούδι) ήρθε και εκείνος στην ζωή μου. Γεμάτος υποσχέσεις, γεμάτος λόγια και πρόθυμος να μου προσφέρει την αγάπη που λαχταρούσα. Πρόθυμος να εκπληρώσει την ανάγκη μου να ερωτευτώ. Με επεξεργάστηκε, με μύρισε, με ανακάλυψε Δεν ήταν και δύσκολο. Η φωτιά του προηγούμενου άφησε αποκαΐδια και εγώ προσπαθούσα να σβήσω τις στάχτες. Και εκείνος το κατάλαβε. Δεν ξέρω αν έπαιξε, δεν ξέρω αν όλα αυτά που μου έλεγε ήταν πράγματι μέσα από την καρδιά του. Αν ήταν η αλήθεια του. Μπορεί να μην μάθω και ποτέ... Να μείνω με την ιδέα, με την απορία και σίγουρα με ένα μεγάλο γιατί... αυτά τα άτιμα τα γιατί γιατί δεν υπάρχει κάποιος κάπου να τα απαντάει επιτέλους κάποια στιγμή? Γιατί να πρέπει να περνάς του Χριστού τα πάθη για να μάθεις τι τελικά συνέβη εκείνη την στιγμή? Και θέλω να φωνάξω κάτι τέτοιες στιγμές. Από τα νεύρα μου, από την απελπισία μου, από την απογοήτευση μου. Ήρθε γεμάτος υποσχέσεις, γεμάτος όνειρα... Και τον πίστεψα. Γιατί ήθελα, γιατί το είχα ανάγκη, γιατί είπα στον εαυτό μου "θα πάω και ας μου βγει και σε κακό... Μια ακόμα μαχαιριά στην πλάτη..." Πόσες μαχαιριές μετράει αυτή η πλάτη δεν ξέρω. Πάντα στην αρχή πιστεύεις ότι αυτή τη φορά τα πράγματα θα είναι καλύτερα. Πιστεύεις ότι αυτή την φορά θα την πάρεις την στροφή. Και ελπίζεις. Και ονειρεύεσαι. Και εύχεσαι όλα να πάνε καλά, αυτή την φορά... Μέσα σου όμως υπάρχει ο φόβος. Που τρυπώνει στην καρδιά σαν το φίδι και σε τρώει αργά αργά.. Μέχρι να χορτάσει και να σε πετάξει. Λόγια, υποσχέσεις και τελικά τι μένει? Ένα γιατί. Όπως ξεκίνησε απότομα έτσι και τελείωσε. Και δεν πήρα ποτέ μια απάντηση. Έμεινα με το γιατί στα χείλη... Ακόμα αναρωτιέμαι αλλά είμαι καλύτερα πια.. Βέβαια δεν ξέρω τι γίνεται με το φίλο μας το σύμπαν και τις συμπτώσεις του καθώς όπου πάω και ότι κάνω βρίσκω κάτι μπροστά μου δικό του. Το όνομα του, το τραγούδι του, κάποιον να του μοιάζει... Όλα συνωμοτούν και εγώ δεν μπορώ να καταλάβω τι συμβαίνει... Δεν μπορώ να πω ότι δεν μου λείπει, αλλά δε θέλω να πω και περισσότερα και σίγουρα αυτή την φορά είτε είναι λάθος είτε είναι σωστό την κουρελιασμένη αξιοπρέπεια μου θα την κρατήσω εκεί που βρίσκεται,μακριά του... Έτσι.. γιατί έτσι όπως τα κάναμε κάποια στιγμή η καρδιά παγώνει... Και για λίγο ο ήλιος κρύβεται να ξεκουραστεί... Κουράστηκα μακριά σου... αλλά δεν θα έρθω κοντά σου ποτέ ξανά. Αρκετά...
Καληνύχτα...

6 σχόλια:

  1. ηλιοτρόπιό μου... μου όλοι έχουμε περάσει από τη φάση!!
    εχω κι εγω πολλές φορές υτη την απότία.ακουω λόγια στην αρχή και μετα αναρωτιέμαι που πήγαν και που είναι εκείνος ο άνθρωπος που μου ταζε τον ουρανό με τ άστρα...έχω κάνει κάποιες σχέσεις αν εξαιρέσεις τους 2 γάμους και τα έχω φάει στο πετσί μου αυτα..ετσι γινεται...κανει καιρο να ξεπερσαστει..ποτε δεν μαθαινεις το γιατι....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Απλά είναι ερωτήσεις που πονάνε μέσα μου ακόμα κάποιες στιγμές... Αλλά θα περάσει, που θα πάει..

    Καλημέρα Κόκκινο φουστάνι και καλή εβδομάδα!
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καμιά φορά οι κλισέ ατάκες,είναι και αληθινές.Σαν αυτή:Ό,τι γίνεται,γίνεται για κάποιο καλό-συνληθως-λόγο!Όλα έχουν τον λόγο τους και εμείς ακολουθούμε!Οι συνέπεις των λαθών και των παθών είναι αναπόφευκτες,αλλά αν δεν υπήρχαν,φαντάζεσαι τι θα γινόταν;Όλα είναι μέσα σε αυτή τη μπαμπέσικη ζωή!Και η χαρά κι ο πόνος!Για να υπάρχει ισορροπία!
    Τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανεβαίνουμε ένα -ένα τα σκαλιά.. Ίσως γι'αυτο να γίνονται όλα... Όταν περνάει η μπόρα και η σκέψη ηρεμεί και αρχίζει πάλι να σκέφτεται λογικά τα βλέπουμε κάποια πράγματα... ΚΑι σιγουρα χρειάζονται όλα για να υπάρχει ισορροπία...
    Ευχαριστώ για την επίσκεψη και καλώς ήρθες στον κήπο μου! :)
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. για λίγο ο ήλιος κρύβεται να ξεκουραστεί... ΟΤΑΝ ΟΜΩΣ ΒΓΕΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΦΩΤΕΙΝΟΣ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΣ.ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΟΛΑ ΘΑ ΦΤΙΑΞΟΥΝ.ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΔΥΝΑΤΟΙ.ΟΤΙ ΛΑΜΠΕΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΧΡΥΣΟΣ.
    ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΟΣΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΜΠΟΡΕΙΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Έτσι είναι Σκρουτζάκο μου..
    Να είσαι και εσύ καλά και καλή εβδομάδα. Μακάρι όλοι μας να χαμογελάμε κάθε μέρα όσο δύσκολοι και αν είναι οι καιροί που περνάμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή