Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2010

Έχω ένα μυστικό....

Μέσα στα πράγματα που αγαπώ να κάνω είναι και το διάβασμα... Μέχρι σήμερα στα 27 μου έχω διαβάσει αρκετά βιβλία πάσης φύσεως... Πριν περίπου δύο χρόνια όμως έπεσε στα χέρια μου ένα συγκεκριμένο και πολύ ιδιαίτερο βιβλίο... Βρισκόμουν σε μια πολύ δύσκολη περίοδο της ζωής μου σε πολλούς τομείς και ένιωθα το αδιέξοδο να με πλησιάζει επικίνδυνα. Ήμουν πολύ απαισιόδοξη βλέποντας την μια καταστροφή πίσω από την άλλη, το μόνο καλό πράγμα που είχε συμβεί τότε ήταν η επιτυχία μου στην παρουσίαση της πτυχιακής που ήταν και μια ανάσα στον τυφώνα "Μέρφι" που με φλέρταρε εκείνη την περίοδο. Μέσα λοιπόν στο "σκοτάδι" μου μια φίλη με πλησίασε και προσπάθησε να μου δείξει ξανά το φως... Με τον δικό της τρόπο όπως προσπαθούσε κάθε φορά από την αρχή που την γνώρισα. Συζητήσεις επί συζητήσεων ξανά και ξανά... Δεν βοηθούσε τίποτα... Βούλιαζα επιτυχώς μέρα την μέρα! Ώσπου μια μέρα που ήμουν μόνη στο σπίτι εκείνης της φίλης (με φιλοξενούσε, γιατί μέσα στον χαμό είχα ξεσπιτωθεί κιόλας μιας και ήμουν φρεσκοχωρισμένη...) χάζευα λοιπόν στην βιβλιοθήκη της για να περάσω την ώρα μου και τότε το μάτι μου έπεσε σε ένα βιβλίο. Το μάτι μου άστραψε για λίγο όπως του Σκρουτζ Μακ Ντακ όταν βλέπει χρυσάφι.. Το πήρα στα χέρια μου . Η πρώτη μου κίνηση ήταν να το γυρίσω ανάποδα και να διαβάσω την "πλάτη" του όπως σε κάθε βιβλίο που πρωτοπιάνω.. Μου είχε κινήσει πολύ την περιέργεια.... Άνοιξα την πρώτη σελίδα... "Πριν ένα χρόνο η ζωή μου βρισκόταν υπό διάλυση..." ήταν τα πρώτα λόγια της συγγραφέως! Όπα λέω εδώ είμαστε! Ξεκίνησα να ο διαβάζω αχόρταγα.. Όσο περνούσαν οι σελίδες τόσο άρχισε να "ανοίγει" ο ουρανός.. Ξαφνικά για κάποιον ανεξήγητο λόγο άρχισα να νιώθω καλά! Ξαφνικά δεν με ένοιαζε τι είχε συμβεί και αυτόματα σταμάτησα να σκέφτομαι το παρελθόν, άλλαξα και συχνότητα και άρχισα να ονειρεύομαι πλέον το μέλλον! Μια ανεξήγητη αισιοδοξία και ένα χαμόγελο με κατέκλυσαν.. Η φίλη μου επέστρεψε στο σπίτι και με βρήκε κυριολεκτικά βουτηγμένη στις σελίδες του. "Α! το ανακάλυψες επιτέλους?" με ρώτησε χαμογελώντας πονηρά και λίγο ανακουφισμένη μπορώ να πω... "Γιατί δεν μου μίλησες νωρίτερα γι' αυτό?" ρώτησα. "Γιατί έπρεπε η κίνηση να γίνει από εσένα! Εκείνο θα σε έβρισκε έτσι και αλλιώς γιατί το είχες ανάγκη και στην ουσία ΕΣΥ το κάλεσες να έρθει σε εσένα"
Το βιβλίο φυσικά για όσους δεν κατάλαβαν ακόμα είναι το "SECRET" της Ronda Byrne. Είναι ένα βιβλίο όπου εικοσιτέσσερις άνθρωποι-διδάσκαλοι μιλούν για το μυστικό, για τον Νόμο της Έλξης και για το πιο φυσιολογικό μα τόσο δύσκολο πράγμα στις μέρες μας.. Την θετική σκέψη!
Μπορεί να σκεφτείτε "ναι καλά τώρα... Σιγά μην λειτουργεί, χαζομάρες..." Και όμως, μιλούν για πράγματα που κάνουμε εμείς στον ίδιο μας τον εαυτό. Πόσα πρωινά έχουμε ξυπνήσει λέγοντας "ωχ, δεν θέλω να πάω στην δουλειά, στο σχολείο κτλ" "Ωχ δεν μπορώ άλλο!" πόσες φορές όταν έχουμε ένα πρόβλημα αντί να δούμε μήπως πίσω από αυτό βρίσκεται κάποια λύση, μια θετική πλευρά αυτό που λέμε κάθε εμπόδιο για καλό, εμείς καταριόμαστε την κακή μας τύχη? Άπειρες!!!! Δεν λέω ότι το βιβλίο είναι μαγικό ή κάτι τέτοιο... Απλά με βοήθησε εκείνη την περίοδο της ζωής μου να αλλάξω τρόπο σκέψης και πραγματικά τα προβλήματα σι γα σιγά λύθηκαν. Μόλις ξεχάστηκα για λίγο και άρχισα να έλκω άσχημες σκέψεις και συναισθήματα τσουπ να τος πάλι ο "Μέρφι"! Αυτές τις μέρες που είμαι σε περίοδο επανεκίνησης ξεκίνησα να το διαβάζω και πάλι... Και δεν σας κρύβω ότι νιώθω πάλι εκείνη την περίεργη αισιοδοξία και εκείνη την ανάσα να με πλημμυρίζει.. Γι' αυτό, αυριο το πρωί αντι να σκεφτείτε κάτι που θα σας αγχώσει μόλις ανοίξετε τα ματάκια σας, ρίξτε ένα πλατύ χαμόγελο και πείτε ευχαριστώ στην μέρα που ξεκινάει, απολαύστε μια μυρωδάτη κούπα καφέ και ξεκινήστε την μέρα σας κάπως έτσι όσες υποχρεώσεις και αν σας περιμένουν! ΚΑι μην ξεχνάτε να μοιράζεστε τις σκέψεις σας με αυτούς που αγαπάτε! Το λέει και φίλτατος Γκαμπριέλ (Μαρκές):

"Κράτα αυτούς που αγαπάς κοντά σου, πες τους ψιθυριστά πόσο πολύ τους χρειάζεσαι, αγάπα τους και φέρσου τους καλά, βρες χρόνο να τους πεις «συγνώμη», «συγχώρεσε με», «σε παρακαλώ», «ευχαριστώ»κι όλα τα λόγια αγάπης που ξέρεις.Κανείς δεν θα σε θυμάται για τις κρυφές σου σκέψεις. Ζήτα από τον Κύριο την δύναμη και την σοφία να τις εκφράσεις. Δείξε στους φίλους σου τι σημαίνουν για εσένα

Ξεκίνα να κάνεις πράξη τα όνειρα σου."

Να χαμογελάτε πάντα και παντού!

Καλό, ονειρεμένο βράδυ να έχετε! :)


2 σχόλια:

  1. Πολύ ωραία όλα αυτά που λες ηλιαχτίδα μου και συμφωνώ ότι μπορεί ένα βιβλίο να σε βοηθήσει ψυχολογικά, αλλά πρέπει να σου εξομολογηθώ ότι γέλασα με την τελευταία σου παράγραφο (πριν τα λόγια του Μαρκές), γιατί θυμήθηκα τον φίλο μου που μιμείται τον Γαλάτη (γνωστό χαμόγελο της Μυκόνου) που τα βλέπει όλα αισιόδοξα και έχει ένα μόνιμο χαμόγελο λες και δεν ζει, αλλά αιωρείται στους ουρανούς! Εντάξει, εγώ δέχομαι και τα άσχημα και τα νεύρα και τη στενοχώρια, γιατί αλλιώς δεν θα εκτιμήσεις τη χαρά και το χαμόγελο! Όλα χρειάζονται και μερικά πρωινά μου χρειάζεται να είμαι κατσουφιασμένη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όλα είναι μες την ζωή μας... Το θέμα είναι πως το βλέπουμε εμείς και πως μπορούμε να το διαχειριστούμε! :)

    Έχεις δίκιο ίσως ήταν λίγο γλυκανάλατη εκείνη παράγραφος αλλά εκείνη την στιγμή έτσι το ένιωσα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή