Χείλη φωτιά

Θυμάμαι μέχρι σήμερα τα χείλη σου να ακουμπούν απαλά στο δέρμα μου. Και τα χέρια να τυλίγουν το κορμί. Αυτά τα σημάδια μέχρι σήμερα σε όποιον καθρέφτη και αν κοιτάξω τα βλέπω μπροστά μου... Φωτιά και κάηκα....

Στην Ροκ Πλατεία του Πάμπου μια Άνοιξη

Ο Πάμπος Φιλίππου γεννήθηκε και ζει στη Λευκωσία˙ εργάζεται ως μουσικός παραγωγός ραδιοφώνου. Τουλάχιστο αυτά αναγράφονται κάτω από τη φωτογραφία του στις δύο ποιητικές του συλλογές κι ο ίδιος επιμένει να λέει: «Το βιογραφικό μου είναι αυτό που γράφω. Τίποτε περισσότερο. Είναι αυτό που είμαι.»... Τα «Μέχρι Να Πάρω Παγωτό Με Βρήκε ο Χειμώνας» και «Άνοιξη, Άνοιξε Μου», εκδόθηκαν κατά τη διάρκεια του περασμένου χρόνου. Πολλά από τα ποιήματά του μελοποιήθηκαν από σημαντικούς καλλιτέχνες και συγκροτήματα της ελληνικής μουσικής σκηνής όπως οι Magic de Spell, ο Μάνος Ξυδούς μαζί με τον Πάνο Κατσιμίχα και άλλους. Αν πατήσετε στο google το ονομά του το πιθανότερο είναι να βρείτε αυτό το κειμενάκι σαν "βιογραφικο".

Ποιός είναι ο Πάμπος Φιλλίπου όμως? Άνθρωπος σεμνός, με μεγάλη αγάπη στους τετράποδους φίλους του ανθρώπου, με πολλές ευαισθησίες. Εδώ θα σας παρουσιάσω ένα μέρος απο την αξιόλογη δουλειά του... Μέσα σε λίγες γραμμές ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια σου όλος ο κόσμος...

Οι MAGIC DE SPELL απαγγέλουν Πάμπο Φιλίππου απο την όμωνυμη ποιητική συλλογή




Στίχοι: Πάνος Κατσιμίχας & Πάμπος Φιλίππου
Μουσική: Μάνος Ξυδούς & Πάνος Κατσιμίχας
Πρώτη εκτέλεση: Μάνος Ξυδούς & Πάνος Κατσιμίχας ( Ντουέτο )


Με συναντήσανε προχθές δυο φίλοι μου στο δρόμο να κουβαλάω στην πλάτη μου ένα τσουβάλι φτώχεια, ένα τσουβάλι φτώχεια... Τι κάνεις με ρωτήσανε τους λέω "το κορόιδο" όσο κι αν τρέξεις τελικά ποτέ σου δεν προφταίνεις Τι κάνεις με ρωτήσανε τους λέω "το κορόιδο" όσο κι αν τρέξεις φίλε μου ποτέ δεν προλαβαίνεις -R- Έτσι κι αλλιώς είναι σικέ ετούτος ο αγώνας μέχρι να πάρεις παγωτό σε βρίσκει ο χειμώνας σε βρίσκει ο χειμώνας Έτσι που φεύγει η ζωή δε λέει ούτε ένα αντίο και δε μου φτάνει για να πω ένα μισό αστείο ένα μισό αστείο

Στίχοι: Πάμπος Φιλίππου Μουσική: Μάνος Ξυδούς Πρώτη εκτέλεση: Μάνος Ξυδούς Παλιές φωτογραφίες απ`την τσέπη του βγάζει και τρύπιες θεωρίες ακούω να φωνάζει. Όπως παλιά δε θα τον δω ποτέ ξανά,το ξέρει στης Ρόζας τη γροθιά και στου Λεόν τ`αστέρι. Σαν το ζητιάνο θα ζητά σπίτι παλιό να κάτσει κι αν πρώτος ήτανε στα κόκκινα τα χρόνια δεν τον νοιάζει. Ας έρθει εδώ για να του πω λίγο καιρό αν έχει η Βαρκελώνη αγρυπνά και το Παρίσι αντέχει. Θέλει να ρίξει την τέχνη στο κρεββάτι μα η τέχνη κάνει όνειρα για ακριβό πελάτη.




Στιχοι: Μανος Ξυδους, Παμπος Φιλιππου Μουσικη: Μανος Ξυδους

Οπως θα φευγουνε τα πλοια απ'το λιμανι Οπως θα φευγουνε τα τρενα απ'το σταθμο Οπως θα φευγουνε οι μερες μανι-μανι Ετσι θα φυγω ενα βραδυ απο δω Σαν το τραγουδι που χανει τη μιλια του Με αλητες στιχους που δεν αντεξαν το φως Σαν ενας ερωτας που περασε η μπογια του Ετσι θα φυγω ενα βραδυ απο δω Δε θα θυμαμαι τιποτα ωραιο Δε θα θυμαμαι τιποτα κακο Δε θα θυμαμαι την αρχη ουτε το τελος Οταν θα φυγω ενα βραδυ απο δω Δε θα θυμαμαι τιποτα καινουργιο Ουτε και τιποτα παλιο Δε θα θυμαμαι αν σε αφησα μοναχη Ουτε ποιος ειμαι και τι ηθελα να πω Δε θα θυμαμαι τιποτα ωραιο Δε θα θυμαμαι τιποτα κακο Δε θα θυμαμαι την αρχη ουτε το τελος Οταν θα φυγω ενα βραδυ απο δω



Από την ποιητική συλλογή του Π.Φιλίππου "Μέχρι να Πάρω Παγωτό με Βρήκε ο Χειμώνας"

'Ηταν μονάχα ένα κορμί
που μέρα με τη μέρα άδειαζε
κι ένας καθρέφτης
κρεμασμένος στον τοίχο το λευκό
που ήξερε να μετρά τις αγωνίες
τις μέρες, τη σιωπή
'Ηξερε την αρχή, τη συνέχεια
το αποτέλεσμα
Ήξερε το τέλος, το κενό
το τίποτα
Μάρτυρας, μιας απόλυτης φυγής
Σε βλέπω του λέει
Όλους σας βλέπω
Σας μετρώ

Από την ποιητική συλλογή του Π. Φιλίππου "'Ανοιξη, Άνοιξέ μου"

Έλα να δεις τα
Μετρημένα με αίμα
Στους τοίχους
Συνθήματα

Την ώρα που οι στίχοι
Αγρυπνούν και το φεγγάρι
Προσκυνάει τη σιωπή

Αυτή την ώρα να 'ρθεις
Την ώρα του Κόκκινου
και του Μαύρου δειλινού

Κανείς δεν θα γλιτώσει από αυτό
Το πανηγύρι των λέξεων...

Ο Πάμπος Φιλίππου εργάζεται ως ραδιοφωνικός παραγωγός στόν Astra Fm και μας προσκαλεί κάθε απόγευμα 18:05 με 19:55 στην Ροκ Πλατεία του.
Όσοι φίλοι θα ήθελαν να τον παρακολουθήσουν μπορούν σε αυτή την διεύθυνση http://www.astra.com.cy

Η Αγάπη πάει με κουπια

Λες πως τα νιάτα είν αστραπή που δεν ακούει
η ομορφιά τυφλή βροντή, νωπό σημάδι
και η φροντίδα μια ντροπή που υπακούει
Η αγάπη πάει με κουπιά, πως να προλάβει
Η αγάπη πάει με κουπιά, πως να προλάβει

Είπα ο χρόνος κι η αλήθεια είναι ταίρι
μα σακατεύτηκα για ένα σου φιλί
ο σκουπιδιάρης ο καημός κάτι θα φέρει
Όμως να ξέρεις πως σ αγάπησα πολύ
Σ αγάπησα πολύ

Λες πως θ αλλάξει ο καιρός, θ ανάψουν άστρα
θα χει πανσέληνο, θα λάμπει το φεγγάρι
δες δύο χέρια από πηλό ρίχνουνε κάστρα
Έστηνε δόκανο η ζωή και όποιον πάρει
Έστηνε δόκανο η ζωή και όποιον πάρει

Είπα ο χρόνος κι η αλήθεια είναι ταίρι
Μα σακατεύτηκα για ένα σου φιλί
Ο σκουπιδιάρης ο καημός κάτι θα φέρει
Όμως να ξέρεις πως σ αγάπησα πολύ

Είπα ο χρόνος κι η αλήθεια είναι ταίρι
Σ αγάπησα πολύ
Μα σακατεύτηκα για ένα σου φιλί
Σ αγάπησα πολύ
Ο σκουπιδιάρης ο καημός κάτι θα φέρει
Σ αγάπησα πολύ
Όμως να ξέρεις πως σ αγάπησα πολύ
Σ αγάπησα πολύ

ΣΠΑΣΜΕΝΗ ΚΟΥΚΛΑ

*Όταν πρωτοάκουσα αυτό το τραγούδι ένιωσα πως για 5:05 είδα όλη μου την ζωή σε έναν καθρέφτη μπροστά....

Έχω δυο άδεια χέρια

σαν πουλιά καρφωμένα στην πλάτη

και στα δάχτυλα πάνω

τις πληγές μου μετρώ

Έχω ένα άγριο βλέμμα

έναν γύπα στο μάτι, στο μάτι

που γυρίζει τον κόσμο

και βουτάει στο κενό

Με κοιτάω στον καθρέπτη

μια κούκλα σπασμένη, σπασμένη

και τον τρόπο δεν ξέρω

που ξανά θα ενωθώ

Δεν έχω τι να νιώσω για ζωή

να ‘ρθει μια βροχή να μου πει: κλείσε τα μάτια

Δεν έχω ποιον να νιώσω εαυτό

να ‘ρθω να σου πω: γύρνα εδώ είμαι κομμάτια

Δεν έχω ποιον να νιώσω εαυτό

να ‘ρθω να σου πω: γύρνα εδώ είμαι κομμάτια

Είμαι κούκλα κλεισμένη σ’ ένα γυάλινο κόσμο

στον κόσμο

κι έχω σπάσει στα δύο

στην προσπάθεια να βγω

Με κοιτάω στο καθρέπτη

πες μου κούκλα θλιμμένη, θλιμμένη

από μένα τι θέλεις

πες – για ν’ αγαπηθώ

Δεν έχω τι να νιώσω για ζωή

να ‘ρθει μια βροχή να μου πει: κλείσε τα μάτια

Δεν έχω ποιον να νιώσω εαυτό

να ‘ρθω να σου πω: γύρνα εδώ είμαι κομμάτια

Δεν έχω ποιον να νιώσω εαυτό

να ‘ρθω να σου πω: γύρνα εδώ είμαι κομμάτια

Μουσική: Στάμος Σέμσης

Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ 'ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2012'

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ

'ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2012'

Με αφορμή τον εορτασμό των 100 χρόνων από την απελευθέρωσή της Θεσσαλονίκης ο ΙΑΝΟS διοργανώνει διαγωνισμό φωτογραφίας με τίτλο 'Θεσσαλονίκη 2012' και καλεί ερασιτέχνες φωτογράφους να συμμετέχουν, με φωτογραφίες που αντανακλούν το πνεύμα της πόλης.

Ο διαγωνισμός φωτογραφίας είναι η πρώτη από μια σειρά δράσεων για την Θεσσαλονίκη που θα πραγματοποιηθούν τους επόμενους μήνες, με κορύφωση το 2012. Είναι ανοικτός σε όλους και η ανάδειξη των καλύτερων φωτογραφιών θα γίνει από το κοινό, μέσα από διαδικασία online ψηφοφορίας.

Το κοινό θα έχει την δυνατότητα να ψηφίσει τις αγαπημένες του φωτογραφίες στο site του διαγωνισμού www.photo2012.gr. Οι 100 επικρατέστερες από την ψηφοφορία θα αξιολογηθούν από τριμελή επιτροπή, η οποία θα αναδείξει τους 3 νικητές. Επίσης, θα συμπεριληφθούν σε ειδική έκδοση που θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις ΙΑΝΟS ενώ παράλληλα θα λάβουν μέρος στην έκθεση φωτογραφίας που θα πραγματοποιηθεί στην gallery IANOS.

Την επιτροπή αποτελούν οι φωτογράφοι: Άρις Γεωργίου, Γιάννης Ζαρζώνης, Πέτρος Νικόλτσος, με ίσο ποσοστό βαρύτητας ο καθένας. Οι συμμετοχές θα αξιολογηθούν με βάση τη δημιουργικότητα και την τεχνική τους αρτιότητα.

Ο διαγωνισμός ξεκινά την Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2011 και η τελευταία ημέρα υποβολής συμμετοχών είναι η Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2011 (δηλώστε συμμετοχή στο site του διαγωνισμού www.photo2012.gr). Από τις 11 Φεβρουαρίου μέχρι τις 10 Μαρτίου θα μπορείτε να ψηφίζετε τις αγαπημένες σας φωτογραφίες!

Χορηγος: PHOTOTECH

Χορηγοι επικοινωνιας: SOUL - REPUBLIC 100.3

Βραβεία κριτικής επιτροπής:

1ο: Μία φωτογραφική μηχανή SONY DSLR A 390 18-55mm

2ο: Μία φωτογραφική μηχανή SONY DSLR A 230 18-55mm

3ο: Φωτογραφικές υπηρεσίες αξίας 300€ από τα καταστήματα PHOTOTECH

Προσφορά των καταστημάτων « PHOTOTECH »

Βραβείο SOUL: Δημοσίευση portfolio και παρουσίαση της συνολικής δουλειάς, σε τεύχος του 2011.

Βραβείο Republic Radio: Ένα 4ήμερο ταξίδι στη Βαρκελώνη για 2 άτομα.

(Πηγή www.photo2012.gr)

Χιόνισε!!!!

Επειδή δεν ξεχνάμε ποτέ το παιδί που κρύβουμε μέσα μας τέτοιες μέρες και με αφορμή το επιτέλους χιονισμένο τοπίο της Θεσσαλονίκης σας αφιερώνω αυτό το τραγουδάκι!

Καλημέρα με πολλά χαμόγελα! :)

Πάστα Φλώρα- Μεσιέ Μινιμάλ

Ο τρυφερός Monsieur Minimal... Χαρούμενο τραγουδάκι, για να βλέπω χαμόγελα να σκάνε! :)


Κόκκινα τα σύννεφα
και εγώ ρωτώ
ποιο ειν' το μυστικό
να εξαφανιστώ

Ακολουθώ τα βήματα σου
που οδηγούν
ως την θάλασσα
μαζί σου πάω παντού

Ήρθε το φθινόπωρο
και φύσηξε
ένας άνεμος
πως με γύρισε
πίσω σ' όλα εκείνα
που μου έταζες
δεν με πίστεψες
χαμογέλασες

Χάρισε μου μια καρδιά
θα της μάθω να χτυπά
θα την παίρνω σινεμά
στην Πάστα Φλώρα
μέχρι αργά

Χάρισε μου μια ζωή
και θα αρχίσω απ' την αρχή
με ένα κόκκινο χαλί
θα γυρίζω όλη την γη

Φτάνει με τα αινίγματα
και πες το απλά
τι είναι αυτό που
κάποια σαν εσένα ζητά

Κάτι έχω στο νου
μα δεν θα σου το πω
ξεσυνήθισα
πέρασε ο καιρός

Χάρισε μου μια καρδιά
θα της μάθω να χτυπά
θα την παίρνω σινεμά
στην Πάστα Φλώρα
μέχρι αργά

Χάρισε μου μια ζωή
και θα αρχίσω απ' την αρχή
με ένα κόκκινο χαλί
θα γυρίζω όλη την γη

Φύσηξε Βοριάς!

Φύσηξε βοριάς κι η πόλη
άλλαξε πνοή
Ήλιε, φτιάξε μου τη μέρα
μ' ένα σου φιλί
ν' ανταμώσω τ' όνειρό μου
ομορφιά μου ορφανή
να ξυπνήσω την ψυχή μου
πού 'χει ναρκωθεί

Σαν λαθραίος μετανάστης
θα ξαναγυρνώ
στης καρδιάς μου τα λημέρια
σ'έρημο χωριό
Έρωτά μου, πρωτεργάτη
κι ακριβή μου μοναξιά
τι γεννάει το σμίξιμό σας
κι η αποκοτιά;

Mεσ' στου κόσμου το αλώνι
θ' αναμετρηθώ
με το φόβο του θανάτου
και τον ουρανό
Έρωτά μου, πρωτεργάτη
κι ακριβή μου μοναξιά
τι γεννάει το σμίξιμό σας
κι η αποκοτιά;

Φύσηξε βοριάς κι η πόλη
άλλαξε πνοή
Xάρισέ μου τ' όνειρό σου
και την προσευχή

Fire with fire

Πολύ μου αρέσει το Master Chef... Αλλά ακόμα περισσότερο μου αρέσει το τραγουδάκι των τίτλων! Το βρήκα και το μοιράζομα μαζί σας! :)



You can see that you’re being surrounded every direction,
Love was just something you found to add to your collection,
It used to seem we were number one, but now it sounds so far away,
I had a dream we were running from some blazing arrows yesterday,

Chorus:
You said fight fire with fire, fire with fire, fire with fire
Through desire, desi- sire, desi-, through your desire

Now the city blocks out the sun that you know is rising,
You can show me the work that you’ve done, your fears have been disguising,
Is it just me or is everyone, hiding out between the lights,
Where will we be when we come undone? Just a simple meeting of the minds

Chorus:
Singing we’ll fight fire with fire, fire with fire, fire with fire
Through desire, desi- sire, desi-, through your desire


We’ll fight fire with fire, fire with fire, fire with fire
Your desire, desi- sire, desi-, through your desire


And while [?] in your stars
There’s a million else burning brightly just like fire fight,

It’s cold and heaven surround you every direction,
Cause there’s someone behind every hand that you’ve made a connection
And now we’re free to be number one, morning isn’t far away,
I had a dream we were holding on, and tomorrow as we come today, we come today

Chorus:
And we’ll fight with fire, fire with fire, fire with fire
Through desire, desi- sire, desi-, through your desire
We’ll fight fire with fire, fire with fire, fire with fire
Your desire, desi- sire, desi-, through your desire

30 χρόνια απο την δολοφονία του John Lennon

Οι απανταχού φανς του John Lennon απέτισαν φόρο τιμής στον καλλιτέχνη, καθώς συμπληρώθηκαν 30 χρόνια από την δολοφονία του.

Ο Lennon δολοφονήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 1980 έξω από το κτίριο όπου διέμενε, στο Μανχάταν, από τον φανατικό θαυμαστή του Mark Chapman. Ο John Lennon ήταν 40 ετών. Η Yoko ήταν μαζί του όταν δολοφονήθηκε.

Με αφορμή την επέτειο από τη δολοφονία του αξέχαστου καλλιτέχνη, γνωστό μουσικό περιοδικό θα δημοσιεύσει μια συνέντευξη του John Lennon, την οποία είχε παραχωρήσει μόλις τρεις ημέρες πριν τη δολοφονία του.

Στη συγκεκριμένη συνέντευξη, ο J. Lennon εξαπέλυε βολές εναντίον όσων τον είχαν κατακρίνει για το διάλειμμα πέντε χρόνων που είχε κάνει από την μουσική. «Αυτό που θέλουν είναι νεκροί ήρωες, όπως ο Sid Licious και ο James Dean. Δεν με ενδιαφέρει να είμαι ένας νεκρός ήρωας», είχε αναφέρει χαρακτηριστικά ο Lennon. Ακόμη, ο Lennon είχε αποκαλύψει ότι ίσως άρχιζε ξανά τις περιοδείες.

http://www.ant1online.gr

Τραγουδοευχές...

Έφτασε η μέρα της γιορτης σου
αχ και να μπορουσα να σε δω
να 'μουνα και εγω εκει μαζι σου
να κλεψω ενα φιλι σου που τοσο λαχταρω!

Σκεφτηκα να στειλω ενα δωρο
μ' ενα ραβασακι ερωτικο
εχω φαει ολα τα συρταρια
που ειναι τα ρημαδια
που εχω για στυλο....

Κι αν δεν έχω μαρκαδόρο, με το αίμα μου
θα σου γράψω πως μου λείπεις
κι είσαι η έννοια μου...

Κι αν δεν εχω μαρκαδόρο με το δάκρυ μου,
υπογράφω τ' όνομα μου την αγάπη μου...

εφτασε η μερα της γιορτης σου
θελω να σου στειλω μια ευχη
πες μου τι να γραψω ρε μωρο μου
που ολα τα στυλο μου με εχουν εκδικηθει...

Κι αν δεν έχω μαρκαδόρο, με το αίμα μου
θα σου γράψω πως μου λείπεις
κι είσαι η έννοια μου...

Κι αν δεν εχω μαρκαδόρο με το δάκρυ μου,
υπογράφω τ' όνομα μου την αγάπη μου...

Έρχεται η ώρα....

Έρχεται η ώρα που θα λυτρωθώ από σένα!

Και θα λυτρωθώ από σένα αγαπώντας σε περισσότερο, με της αγάπης το άμετρο μέτρο που είναι η περίσσια.

Έρχεται η ώρα που δεν θα σε παίρνω από πίσω σα σκύλος, που δεν θα σε κατασκοπεύω με τη σκέψη, που δε θα σε πολιορκώ με υποθέσεις, που δε θα στήνω αγανακτισμένους διαλόγους στο μυαλό μου μαζί σου τις νύχτες, που δεν θα αγωνιώ για την εντύπωση που σου δίνω.

Θα σ’ αγαπώ τόσο που δεν θα σε απαιτώ δικιά μου. Να είσαι μόνο καλά εσύ χωρίς να ψάχνομαι πόσο καλά είμαι εγώ από το καλά σου. η καταπληγιασμένη μου φιλαυτία άρχισε να ζαρώνει και να σκύβει κι εγώ αρχίζω να βλέπω εσένα πίσω της και να μπορώ να σε αγαπήσω.

Δεν θέλω να μιλώ άλλο για μένα. Οι λέξεις είναι φυλακή, κατακρατούν τα δεύτερα και τους ξεφεύγει το κύριο που πετά πέρα σαν ήχος καμπάνας που σε τίποτα δεν φυλακίζεται. Οι λέξεις ταριχεύουν το ζωντανό και δεν το αφήνουν να περπατήσει.

Σ’ αγαπώ πια τόσο που δεν σ’ εχω ανάγκη. Σ’ αγαπώ τόσο που σε απαλλάσσω από μένα. Σ΄αγαπώ αληθινά και δεν φοβάμαι. Κατόρθωσα πραγματικά να μη σε φοβάμαι!

Ο φόβος σου ήταν πανίσχυρος. Με φόβο γεννηθήκαμε, με φόβο ανατραφήκαμε, τίποτα σχεδόν δικό μας δεν είναι ελεύθερο κι είναι δύσκολο να ξαναγεννηθούμε. Λεγεώνες μέσα μας και λεγεώνες προγόνων πίσω μας φοβούνται. Ελευθερία είναι η νίκη του φόβου και τον φόβο η φιλαυτία μας τον σπέρνει. Από πάνω της περνά η πύλη που βγάζει στη ζωή την αληθινή κι άλλον τρόπο δεν έχουμε. Άλλο τρόπο δεν έχω για να ζήσω: να σ’αγαπώ άφοβα, ελεύθερα.

Αγαπώντας σε να υπάρχω, τι να τα κάνω τα ίχνη…

Να σε αγαπώ άφοβα, ελεύθερα! Αρχίζω να εμπιστεύομαι την ζωή και να μην έχω αγωνία. Ζωή δεν είπαμε πως είναι το άλλο όνομα της αλήθειας;

Οι λέξεις είναι ξένα σώματα. Μ’ ενοχλούν. Μπορώ πια να σωπάσω.

Μάρω Βαμβουνάκη "Η μοναξιά είναι απο χώμα"

Τι έγινε ρε παιδιά?

Επιτέλους οι θερμοκρασίες πέσανε και θυμηθήκαμε ότι έχουμε χειμώνα... Δεν ξέρω όμως πως είμαι, δεν μπορώ να το αναλύσω. Νομίζω ότι είναι από αυτές τις στιγμές όπου νιώθεις σαν να ζεις αλλά είσαι θεατής στην ζωή σου. Ξυπνάς, κοιμάσαι, τρως, περπατάς, τσακώνεσαι, γελάς, βλέπεις τηλεόραση, πας στην δουλειά σου αλλά όλα με απόλυτο προγραμματισμό σαν να μην είσαι εσύ, σαν να βλέπεις κάποιον άλλον να τα κάνει όλα αυτά. Προσπαθώ να αντιληφθώ το σώμα μου, να με νιώσω και δεν με αναγνωρίζω, σαν να έχει ξεκολλήσει η ψυχή μου από το κορμί μου και με κοιτάω από τον καθρέφτη. Βλέπω τα χέρια, τα πόδια, τα μάτια στον καθρέφτη μα... δεν είναι δικά μου... Άλλο και αυτό πάλι, σκέφτομαι... Όλα τα παλαβά εγώ θα τα πάθω? Μάλλον ο εγκέφαλός μου με βαρέθηκε και μέχρι να έρθω στα ίσα μου αποφάσισε να κάνει μια παύση.. Οκ, θα περάσει και αυτό! Προς το παρών χαμογελάω στον νεοεισαχθέντα χειμώνα! :) Καλό βράδυ φίλοι μου να περνάτε όμορφα και.. ντυθείτε ζεστά!

Μουσικές αναμνήσεις!

You don't believe me
I can tell it by your eyes

There's a kind of magic to be
had from your lies.
I used to say that today
is like tomorrow

Don't sell it short for truth.
I should have known
I should have known
should have known how

I should have known
I should have known by now
but now
Everything is coming up roses
everything is coming up roses.

You don't understand it
I can tell it by your smile
[ Find more Lyrics on http://mp3lyrics.org/abx ]

There's a kind of freedom to
be had from your lies.
I always said that today
is like tomorrow

Don't sell it short for truth.

I should have known
I should have known
should have known how

Everything is coming up roses
everything is coming up
coming up

Everything is coming up roses.

Everything is coming up roses
everything is coming up roses

Everything is coming up roses
everything is coming up
coming up

Everything is coming up roses.

ΚΑΛΟ ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ!

Ξεκινάει ένας ιδιαίτερος μήνας για εμένα. Ο πιο αγαπημένος! Ο λατρεμένος Δεκέμβρης με τις γιορτές του (όσο και αν ο καιρός δεν βοηθάει να το αντιληφθώ), με τα φωτάκια και τα λαμπάκια του. Απο μικρό παιδί θυμάμαι του είχα αδυναμία, και όσο περνούσαν τα χρόνια άρχισα να αποκτώ και πολλούς ακόμα λόγους για ταν αγαπώ περισσότερο. Εύχομαι καλό μήνα σε όλους, με πολλά χαμόγελα, με όμορφες σκέψεις και ας είναι αυτος ο μήνας η αρχή για πολλά όμορφα!

Στολίζω δέντρο με τα χιόνια του Χριστού
τραπέζι στρώνω με τα δώρα του χειμώνα
εσύ το φως ενός ορίζοντα κλειστού
που το φορώ του ταξιδιού μου αρραβώνα
Ανάβω φώτα και λαμπιόνια ζωηρά
και μες στη φλόγα της γιορτής κεράκι λιώνω
φωτογραφίζω αναμνήσεις στη σειρά
να σε θυμάμαι όσο λείπω ένα χρόνο
Παραμονή Πρωτοχρονιάς θα σε φιλήσω
και μια ευχή πάνω στα χείλη σου θ' αφήσω
καθώς αργά θα ξετυλίγεις τον καιρό σου
σαν παραμύθι να με βλέπεις στ' όνειρό σου
ζυμώνω δώδεκα Χριστόψωμα ζεστά
με της αγάπης τη μαγιά κι άσπρο αλεύρι
να τα μοιράσεις σε παιδάκια γελαστά
να 'χουν να λένε για τη δόξα του Δεκέμβρη

Παραμονή Πρωτοχρονιάς θα σε φιλήσω
και μια ευχή πάνω στα χείλη σου θ' αφήσω
καθώς αργά θα ξετυλίγεις τον καιρό σου
σαν παραμύθι να με βλέπεις στ' όνειρό σου

S.S.D.D.

Αυτή την στιγμή νομίζω ότι τίποτα δεν έχει ουσία. Ότι με ολοκληρώνει δεν το έχω δίπλα μου. Οι σκέψεις πάλι με καλύπτουν σαν ιστός αράχνης, κάθε μέρα λίγο ακόμα. Άρχισε να χειμωνιάζει κάπως, το παλεύει ο καιρός για να μπούμε στο "κλίμα των ημερών", τι ανέκδοτο και αυτό ε? Το μόνο κλίμα που βλέπω είναι γκρίνια, ανεργία, προβλήματα και όλο και περισσότερο κόσμο να αφήνεται στο ευρωπαϊκό χάος! Κάπου κάπου κάνω μια παύση από αυτά και ευτυχώς που υπάρχουν και αυτές οι στιγμές ανάσας αλλιώς δεν ξέρω τι θα έκανα... Όταν φοράω την στολή μου, όταν μπαίνω στην κουζίνα της σχολής και πιάνω τις κουτάλες μου και τα μαχαίρια μου και βγάζω μικρά αριστουργήματα(όχι δεν είμαι ψώνιο, οι καθηγητές είναι πολύ ευχαριστημένοι με την απόδοσή μου :) ) τότε λοιπόν εν μέσω καπνών, αιθέριων αρωμάτων και πολλών γεύσεων ξεχνάω τα πάντα. Είναι σαν να φοράω και εγώ το μαύρο μαντήλι στα μάτια και όλες οι αισθήσεις μου είναι εκεί... Και μετά.. φεύγω και επιστρέφω σε αυτό που ήμουν πριν. Βρίσκομαι κάπου μεταξύ συναισθηματικής κούρασης, απόγνωσης, νοσταλγίας, συνήθειας μια δόση κατάθλιψης... Ο φόβος να είναι ο καλύτερος σου φίλος κάθε βράδυ, να σκέφτεσαι τι θα γίνει αύριο? Είναι παράλογο... Με τρομάζει που αναγκάζομαι να χάνω την παιδικότητα μου, με τρομάζει που μεγαλο-ωρίμασα απότομα και ίσως πιο πολύ απ'οτι θα έπρεπε, με απογοητεύει το ότι όταν μου μιλάει ένας νέος άνθρωπος στην ζωή μου τον κοιτάω από όλες τις πλευρές γιατί φοβάμαι μήπως πληγωθώ ξανά. Με εκνευρίζει που ζω σε αυτή την κατάσταση, που δεν ακούω ξυπνητήρι για να παώ στην δουλειά, που δεν λέω έχω ρεπό (έχω μακράς διαρκείας όντας άνεργη...) μα πάνω απ' ολα με εκνευρίζει αυτή η στεναχώρια που δεν με αφήνε να αναπνέυσω! Και με κάνει να σκέφτομαι ξανά και ξανά και ξανά τα ίδια πράγματα! Να γράφω τα ίδια πράγματα, να βλέπω στον υπνο μου τα ίδια πράγματα... Παραδίνομαι στον χαμό μου, ναι, ναι εγώ φταίω θα έπρεπε να κάνω κάτι... Και αν όμως εχω κάνει? Και αν δεν πέτυχε? Να συνεχίσω την προσπάθεια... Έτσι λέτε? Εντάξει λοιπόν.... Άντε να δούμε....

Τα πάγια-Σωκράτης Μάλαμας

Στίχοι: Σωκράτης Μάλαμας
Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας

Τα βράδια είναι ατέλειωτοι αιώνες μαζεμένοι
μέσα στον ύπνο το βαθύ πολυταξιδεμένοι
άλλοι γυρνάνε με το νου και άλλοι στα εμπόδια
άλλοι ψηλά αρμενίζουνε έχουν φτερά στα πόδια

Κι εγώ που θέλησα πολλά έμεινα με τα λίγα
μα γρήγορα συνήθισα τα νιάτα μου τ' ατίθασα
έπλασα κόσμο μυστικό και μπήκα σε λημέρι
ξέχασα τις αγάπες μου που μου 'στησαν καρτέρι

Να 'σαι μονάχος σου θα πει να είσαι αντρειωμένος
να μη σε πιάνει πανικός ούτε κι ο ίδιος ο Θεός
αλλιώς στα πάγια κολλάς σέρνεσαι βρίζεις και πονάς
αγάπες σε κυκλώνουνε και στο μαντρί σε χώνουνε

Κι εγώ που θέλησα πολλά έμεινα με τα λίγα
μα γρήγορα συνήθισα τα νιάτα μου τ' ατίθασα
έπλασα κόσμο μυστικό και μπήκα σε λημέρι
ξέχασα τις αγάπες μου που μου 'στησαν καρτέρι

Regina Spektor -Hero

He never ever saw it coming at all
He never ever saw it coming at all
He never ever saw it coming at all

It's al-right, it's al-right, it's al-right, it's al-right
It's al-right, it's al-right, it's al-right

Hey, open wide here comes original sin
Hey, open wide here comes original sin
Hey, open wide here comes original sin

It's al-right, it's al-right, it's al-right, it's al-right
It's al-right, it's al-right, it's al-right
It's al-right, it's al-right, it's al-right

No one's got it all
No one's got it all
No one's got it all

Power to the people
We don't want it
We want pleasure
And the T.V.s try to rape us
And I guess that they're succeeding
Now we're going to these meetings
But we're not doin' any meetin'
And we're trying to be faithful but we're cheatin', cheatin', cheatin'

Hey, open wide here comes original sin
Hey, open wide here comes original sin
Hey, open wide here comes original sin

It's al-right, it's al-right, it's al-right, it's al-right
It's al-right, it's al-right, it's al-right
It's al-right, it's al-right, it's al-right

No one's got it all
No one's got it all
No one's got it all

Power to the people
We don't want it
We want pleasure
And the T.V.s try to rape us
And I guess that they're succeeding
And we're going to these meetings
But we're not doin' any meetin'
And we're trying to be faithful but we're cheatin', cheatin', cheatin'

I'm the hero of the story
Don't need to be saved
I'm the hero of the story
Don't need to be saved
I'm the hero of the story
Don't need to be saved
I'm the hero of the story
Don't need to be saved

It's al-right, it's al-right, it's al-right, it's al-right
It's al-right, it's al-right, it's al-right
It's al-right, it's al-right, it's al-right
It's al-right, it's al-right, it's al-right

No one's got it all
No one's got it all
No one's got it all

Αγκαλιά μου....

ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΟΥΜΕ ΑΓΚΑΛΙΑ
ΝΑ ΜΠΕΡΔΕΥΤΟΥΝ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ
ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΖΗΤΑΩ...
ΝΑ ΧΑΘΩ ΜΕΣΑ ΤΗΣ
ΞΑΝΑ
ΣΑΝ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ
ΟΠΩΣ ΤΟΤΕ...
ΠΟΥ ΟΛΑ ΜΥΡΙΖΑΝ
ΑΓΑΠΗ

Καληνύχτα φίλοι μου, και ελπίζω απόψε να χαρίσετε και να σας χαρίσουν μια όμορφη αγκαλιά για καληνύχτα.....

Σκιές, απουσία και προδοσία

Στίχοι: Νεκτάριος Τυράκης
Μουσική: A. Amati
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Λιανός

Δες ο έρωτάς σου ήταν μια απάτη
μαχαίρι που μου κάρφωσες στην πλάτη
ποτέ δε το ξεχνάω εγώ να σ΄αγαπάω
κι εσύ να με πονάς
Πώς μπορείς κι αντέχεις τη συνείδησή σου
ίσως γιατί είναι άδεια η ψυχή σου
σ΄έμαθα καλά σε πλήρωσα ακριβά
με δάκρυα πολλά

Πάντα θα πονάει η προδοσία δε περνάει
δε το περίμενα τόσο ψέμα από σένα
Πάντα θα πονάει και το μυαλό δε το χωράει
δεν εμπιστεύομαι τώρα πια εγώ κανέναν

Για τον εαυτό σου μόνο σ΄ενδιαφέρει
και κάνεις πάντα ό,τι σε συμφέρει
με πνίγει το γιατί και μέσα μου η πληγή
παραμένει ανοιχτή

Πάντα θα πονάει η προδοσία δε περνάει
δε το περίμενα τόσο ψέμα από σένα
Πάντα θα πονάει και το μυαλό δε το χωράει
δεν εμπιστεύομαι τώρα πια εγώ κανέναν

Δεν μπορώ να πω ότι σε μισώ. Είναι μεγάλη λέξη αυτή και πολύ βαριά.. Ακούγεται σχεδόν σαν αμαρτία που την παίρνεις επάνω σου, και μου έχεις κάνει αρκετό κακό για να φορτωθώ και αυτό επιπλέον. Αλλά μπορώ να πω οτι εξαιτίας σου έμαθα να φοβάμαι τους ανθρώπους ακόμα περισσότερο. Ξέχασα να αγαπάω η μάλλον φοβάμαι να αγαπήσω ξανά. Και αυτό είναι το χειρότερο κακό που θα μπορούσες να μου κάνεις άσχετα απο όλα τα υπόλοιπα. Θέλω να πάρεις ότι απέμεινε απο την σκιά σου και να φύγεις πια! Και εσύ και όλοι σας! Θέλω να με αφήσετε ήρεμη επιτέλους να προχωρήσω... Φύγε...

(Παραθέτω ένα κείμενο-ποίημα της Καλυψώς Διακίδη, μπορείτε να επισκευτείτε και το blogg της http://logiaanemoy.blogspot.com/ (για όσους δεν το γνωρίζουν) το οποίο διάβασα εχθές και με συγκλόνισε! Την ευχαριστώ και απο εδώ που μου επέτρεψε να το χρησιμοποιήσω)

Ότι με πονάει..Είναι αυτός εδώ ο τόπος..Δεν ζω εγώ εδώ.Εκείνοι ζουν ανάμεσα
στις σκιές μου..Δεν μιλούν Εκείνοι..Εγώ τους ακούω..Και δεν με σκοτώνει
κανείς..Παρά μοναχά η απουσία.Τόσο βάναυση..Σαν την θυσία ενός
βρέφους,στο σκοτάδι..Ότι με πονάει,δεν υπάρχει.Εγώ υπάρχω μέσα σε
αυτό..Παραδομένη μες την άγνοια μου.Μέχρι να θυμηθώ....τι με
εξουσιάζει..

Σιωπή!

Μερικές φορές η σιωπή είναι χρυσός...
Σςςς... Άκου, νιώσε, σκέψου!
Πριν μιλήσεις...
Μην βιαστείς!

ΣΥΝΝΕΦΑ ΜΕ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙΑ

Στίχοι: Rick Ocasek & Μάνος Ξυδούς
Μουσική: Rick Ocasek
Πρώτη εκτέλεση: Σύννεφα με παντελόνια

Άκουσε με λίγο μαμά
Θα σου πω πως γίνονται τα τραγούδια
Εμείς τα σπίτια φτιάχνουμε ψηλά
Μα αν τα θέλει ο θεός λιβάδια τα γκρεμίζει
Σε μαύρα σπίτια ο ποιητής σα πόρνη γελά

Άκουσε λίγο μαμά
Πως γίνονται τα τραγούδια

Οι ποιητές βρεγμένοι από κλάματα μαμά
Ταιριάζουν δάκρυα σε αστικά σαλόνια
Κρύβονται πίσω από γυναίκες δυνατές
Δεν είναι άντρες μα σύννεφα με παντελόνια

Άκουσε λίγο μαμά
Πως γίνονται τα τραγούδια

(Αφιερωμένο σε κάποια συννεφάκια....)

The Fountain (Η πηγή της ζωής)

Την ανακάλυψα τυχαία. Την εποχή που βγήκε εγώ αλλού "ταξίδευα" και δεν ήξερα τίποτα για αυτήν την ταινία. Καθώς όμως έκανα το καθημερινό μου σουλάτσο πρίν απο λίγους μήνες απο blogg σε blogg ένας ήχος, όμορφος ήχος τράβηξε την προσοχή μου... "χμμμ τι είναι αυτό????"
Ήταν ένα απόσπασμα απο την μουσική της ταινίας. Λίγες μερες μετά ένας άλλος φίλος είχε ποστάρει κάτι σχετικά με αυτό το έργο και μετά ενας άλλος και μετά ένας άλλος και ξαφνικά εδώ και τουλάχιστον 2 μήνες "Η πηγή της ζωής" ξεπετάγεται διαρκώς μπροστά μου! Οκ... Θα το πάρω να το δω.... Έτσι και έγινε!
Είναι περιττό να πω οτι μπήκε στην λίστα με τις αγαπημένες μου ταινίες...
Σκηνοθέτης ο Ντάρεν Αρονόφσκι δημιουργός του επίσης συγκλονιστικού "Requiem for a dream". Με ταξίδεψε, με τράβηξε μαζί του στις εικόνες του, έγινα και εγώ ενα κομμάτι απο το πάζλ διοτι για παζλ πρόκειτε καθως η ταινία παίζει με τρεις εποχές... Ο Χιου Τζάκμαν με εξέπληξε! Μου άρεσε πολύ έτσι και αλλιώς, εδώ όμως αφήνεται, τσαλακώνεται, μεταμορφώνεται σε κάτι περισσότερο. .... Η Ρέιτσελ Βάις(ερμηνεύει την σύζυγο του Τζάκμαν) γλυκητατη ως Ίζι και ώς Βασίλισσα Ισαβέλα. Ο σκηνοθέτης μέσα απο αυτό του το έργο θέλει να δώσει πολλά μηνύματα, πρέπει να έχεις όλες τις αίσθησεις σου ενεργοποιημένες για να καταλάβεις τι θέλει να σου πει.. Ένα έργο που μιλάει για την αγάπη, τον πόλεμο, την θρησκεία, την ανάγκη του ανθρώπου να πιστέψει σε κάτι υψηλότερο. Την ανάγκη του ανθρώπου να βρει τον τρόπο να ζει για πάντα και ανακαλύψει επιτέλους αυτό που θα τον κάνει ευτυχισμένο.
Μια πολυ αξιόλογη τανία για όλους τους σινεφίλ!

Rous- Μαριονέτες

Δως μου τα ματια λιγο να δω ,να βρω το φως μου
Κι υστερα θα σου πω αν σ'αγαπαω
'Η πραγματικα σε μισω,που μ'εχεις ριξει απο μωρο σ'ενα μπουρδελο να ζω

Όλο το ψεμα , στο 'χω πληρώσει διπλά με λίτρα αίμα για να ΄σαι πάντα ψηλά
Όλα τα βράδια που κάνω έρωτα μαζι με σένα,χωρίς εμένα

Να κάθεσαι στα τέσσερα με θύματα και δημογέροντες που τραγουδούν για αισθήματα
Πουλάνε έρωτα στίχους και συνθήματα,
Αλλα δεν ξέρουν αν ο Θεός τους ,ζει στη Μέκκα
Φέρει στεφάνει ή κουβαλάει σταυρό ή μήπως είναι γυναίκα
Μια μαύρη γυναίκα

Όλα τελειώνουν αργά κι εμείς μένουμε εδώ
Κι είναι αυτό που μας πονάει το άπιαστο άπειρο
Όλα τελειώνουν απλά κι εμείς παίζουμε εδώ
Σα μαριονέτες ζωντανές στης γης το θέατρο αυτό

Δρόμοι και σκόνη ,για όλους αυτούς που έχουνε μείνει πια μόνοι
Η συννεφούλα μας πέθανε πια και πάει
Μα αυτοί δεν το χουνε μάθει ακόμη

Χθες!Πες μου τι θες
Γιατί με θέλεις να ζω για πάντα μες στις σκιές
Έχω στις τσέπες μου μπόλικο αύριο,τρέχω για το αύριο(χ2)

Χορεύω σαν τον Μοχάμετ Αλι
Για να αντέξω σ'αυτά που κάνεις εσύ
Να μην πιστέψω σ'αυτή τη σάπια ζωή
Που με εχεις ρίξει νοκ αουτ και κάτω ,και είμαι τώρα

Μεσα στα μάτια σου βλέπω καλώδια
Μέσα στις φλέβες σου τρέχουν μικρόβια
Έξω στα γήπεδα βλέπω επεισόδια
Σα σαπουνόπερα για να περάσει η μέρα
Και εσύ μιλάς και γελάς για μία όμορφη μέρα

Όλα τελειώνουν αργά κι εμείς μένουμε εδώ
Κι είναι αυτό που μας πονάει το άπιαστο άπειρο
Όλα τελειώνουν απλά κι εμείς παίζουμε εδώ
Σα μαριονέτες ζωντανές στης γης το θέατρο αυτό

Εδώ Πολυτεχνείο!

Κωστούλα Μητροπούλου

1050 ΧΙΛΙΟΚΥΚΛΟΙ

"Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο!"
Αυτή η φωνή που τρέμει στον αέρα,
δεν σούστειλε ένα μήνυμα μητέρα,
αυτή η φωνή δεν ήτανε του γιού σου,
ήταν φωνές χιλιάδες του λαού σου.

"Εδώ Πολυτεχνείο ,εδώ Πολυτεχνείο!"
Μιλάει ένα κορίτσι κι ένα αγόρι,
εκπέμπουνε τραγούδι μοιρολόι,
χίλιες πενήντα αντένες η λαχτάρα,
σε στόματα μανάδων η κατάρα.

Και τα κορίτσια και τ' αγόρια που μιλούσαν,
τρεις μέρες και τρεις νύχτες δεν μετρούσαν,
δοκίμαζαν τις λέξεις με αγωνία,
κι αλλάζανε ρυθμό στην ιστορία.

"Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο!"
Γραμμένα μένουν τα ονόματα στο αρχείο,
δεν αναφέρονται οι νεκροί που είναι στο ψυγείο,
λένε πως είναι τέσσερις κι είναι εκατό οι μανάδες,
πρώτα σκοτώθηκε η φωνή και σώπασαν χιλιάδες.

www.sarantakos.com-Ποιητικές συλλογές για το Πολυτεχνείο

Απορίες...

Ψάχνοντας για απάντηση σε μια απορία ενός φίλου έπεσα πάνω σε κάποια ακόμα ερωτήματα που μας απασχολούν όχι τόσο συχνά αλλά σίγουρα κάποια στιγμή όλοι αναρωτηθήκαμε. Έτσι αναρτώ ερωτήσεις και απαντήσεις προς τέρψη της μάθησης :)

(Πηγή: http://www.in2life.gr)

7 καθημερινές απορίες ζητούν απαντήσεις

Σε στιγμές φιλοσοφικών αναζητήσεων (ή απόλυτης βαρεμάρας) έχουμε την τάση να αναρωτιόμαστε για τα πιο απλά, καθημερινά, ίσως και ασήμαντα ζητήματα της ζωής μας. Κάποια στιγμή, οι ερωτήσεις μας αυτές συγκεντρώνονται, αναζητούν απαντήσεις και αποκτούν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ενδιαφέρον διαχρονικό, από αυτά που δημιουργούν μία αστραπιαία λάμψη στα μάτια μας και μετά κλείνονται στο χρονοντούλαπο για να αναζητηθούν πάλι στο μέλλον και να δώσουν την πολύτιμη εξήγηση. Τόσο πολύτιμη όσο ο χρυσός! Αλήθεια, γιατί ο χρυσός είναι τόσο πολύτιμος;

Αυτή και άλλες έξι ερωτήσεις βρίσκουν σήμερα τις απαντήσεις τους.

- Γιατί το ξύσιμο ανακουφίζει την φαγούρα;
Παρά την τρομακτική πρόοδο της επιστήμης, και δη της ιατρικής, το ανθρώπινο σώμα παραμένει ένα μεγάλο μυστήριο. Τόσο που ακόμα και η πιο απλή κίνηση του φυσιολογικού μας μηχανισμού, το ξύσιμο, δεν έχει γίνει ακόμα πλήρως κατανοητή από τους γιατρούς. Μία έρευνα που δημοσίευσε πρόσφατα το Πανεπιστήμιο της Μινεσότα, ωστόσο, στηρίζει την υπόθεση ότι ο μηχανισμός, σύμφωνα με τον οποίο το ξύσιμο προκαλεί ανακούφιση, λαμβάνει χώρα όχι στις νευρικές ίνες του δέρματος που νιώθει φαγούρα αλλά βαθιά στο κεντρικό νευρικό μας σύστημα, και συγκεκριμένα στους νευρώνες της νοτιοθαλαμικής οδού του νωτιαίου μυελού, που μεταφέρουν στο μυαλό πληροφορίες σχετικά με τον πόνο, την θερμοκρασία και την αφή. Η θεωρία των επιστημόνων στηρίζει πως η φαγούρα δημιουργεί μία κατάσταση έκστασης στους νευρώνες αυτούς, την οποία το ξύσιμο αναστέλλει, σαν να στέλνουν τα νύχια μας ένα μήνυμα στους νευρώνες του νοτιαίου μυελού, για να ανακτήσουν την ηρεμία τους. Άρα δεν είναι το δέρμα που ανακουφίζεται με το ξύσιμο αλλά το μυαλό μας. Μένει ακόμα πολύς δρόμος για να εξηγηθεί πλήρως η διαδικασία αυτή, αλλά οι επιστήμονες ελπίζουν ότι σύντομα θα μπορέσουν να βρουν ακόμα και κάποιο φάρμακο που να ανακουφίζει την φαγούρα, η οποία μπορεί να είναι τόσο ενοχλητική.

- Γιατί το πιπέρι φέρνει φτάρνισμα;
Γιατί η χημική (και ερεθιστική) ουσία πιπερίνη μπαίνει στην μύτη. Το φτάρνισμα είναι μία αντανακλαστική πράξη που «πυροδοτείται» όταν διεγείρονται οι νευρικές απολήξεις του βλεννογόνου υμένα της μύτης. Το πιπέρι, είτε είναι λευκό, μαύρο ή πράσινο, περιέχει ένα αλκαλοειδές της πυριδίνης, που λέγεται πιπερίνη. Η πιπερίνη δρα ως ερεθιστικό αν εισχωρήσει στην μύτη. Διεγείρει (ή ερεθίζει) τις νευρικές απολήξεις μέσα στον βλεννογόνο υμένα και αυτή η διέγερση μας κάνει να φτερνιζόμαστε. Στην πραγματικότητα, η μύτη μας θέλει να αποβάλλει αυτόν τον ερεθισμό και ο μόνος τρόπος που ξέρει για να το κάνει αυτό είναι το φτάρνισμα. Αξίζει, σχετικά με το φτάρνισμα, να αναφέρουμε ότι όταν φταρνιζόμαστε, ο αέρας «ορμά» από την μύτη μας με περίπου 45 χλμ./ώρα. Επίσης, είναι μύθος πως ότι φταρνιζόμαστε σταματάει η καρδιά μας. Απλά, παίρνοντας μια βαθιά ανάσα πριν το φτάρνισμα, συσφίγγονται οι μύες του στήθους και αλλάζει η πίεση του αέρα αλλά και η ροή του αίματος, άρα μπορούν να αλλάξουν και οι παλμοί της καρδιάς μας. Δηλαδή, να καθυστερήσει ο επόμενος χτύπος, όχι να διακοπεί προσωρινά.

- Ποιες είναι οι 7 θάλασσες;
Όλοι μας έχουμε κάποια στιγμή ακούσει για τον μύθο των Επτά Θαλασσών. Εκεί που ταξιδεύουν τέρατα και πειρατές. Ποιες είναι τελικά οι επτά αυτές θάλασσες; Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει σαφής απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Η φράση «7 θάλασσες» είναι μάλλον ένα σχήμα λόγου που έχει χρησιμοποιηθεί αναφερόμενο σε διαφορετικά τμήματα νερού και σε διάφορες εποχές και μέρη. Οι αρχαίοι Ρωμαίοι, για παράδειγμα, αποκαλούσαν τις λιμνοθάλασσες που χωρίζονταν από την ανοιχτή θάλασσα, κοντά στην Βενετία, «septem maria» ή «επτά θάλασσες». Πιο πρόσφατες πηγές υποστηρίζουν ότι οι επτά θάλασσες αναφέρονται στον Ινδικό Ωκεανό, την Μαύρη Θάλασσα, την Κασπία Θάλασσα, την Αδριατική, την Μεσόγειο και την Ερυθρά Θάλασσα. Δεν συμφωνούν, όμως, όλοι οι γεωγράφοί με αυτήν την λίστα τονίζονταν ότι μπορεί να αλλάζει σε άλλα μέρη του κόσμου και σε άλλες εποχές. Κάποιοι, μάλιστα, εστιάζουν στην Εποχή των Ανακαλύψεων και προτείνουν ότι οι επτά θάλασσες ανταποκρίνονται στον Ατλαντικό, τον Ειρηνικό, τον Αρκτικό και τον Ινδικό Ωκεανό, καθώς και στην Μεσόγειο, την Καραϊβική και τον Κόλπο του Μεξικό. Ενώ, άλλοι, περιλαμβάνουν στην λίστα τους την Μεσόγειο, την Ερυθρά Θάλασσα, τον Ινδικό Ωκεανό, τον Περσικό Κόλπο, την θάλασσα της Κίνας και την δυτική και ανατολική αφρικανική θάλασσα. Σήμερα, πάντως, έχουν αναγνωριστεί περισσότερες από 50 θάλασσες παγκοσμίως. Θάλασσα, άλλωστε, ορίζεται ένα τμήμα του ωκεανού που εσωκλείεται (μερικά συνήθως) από στεριά. Σύμφωνα με αυτόν τον ορισμό, η Κασπία Θάλασσα, η Νεκρά Θάλασσα και η Αράλη Θάλασσα είναι στην πραγματικότητα λίμνες αλμυρού νερού, γιατί δεν εκβάλλουν σε ωκεανό. Αντίθετα, και σύμφωνα με τον ίδιο ορισμό, ο Κόλπος του Μεξικό και το Hudson Bay είναι θάλασσες. Για την ιστορία, ανάλογα με την ποσότητα αλατιού στο νερό, το θαλασσινό νερό παγώνει στους 2,2 βαθμούς Κελσίου. Έτσι, η υψηλή περιεκτικότητα σε αλάτι χαμηλώνει την θερμοκρασία παγώματος, ενώ η χαμηλή περιεκτικότητα σε αλάτι ανεβάζει την θερμοκρασία παγώματος.

- Γιατί τα ρολόγια γυρνούν δεξιόστροφα;
Τα μηχανικά ρολόγια εφευρέθηκαν στο βόρειο ημισφαίριο από εφευρέτες που προσπαθούσαν να φτιάξουν μοντέλα με την κίνηση του ηλίου στον ουρανό. Για να κοιτάξεις τον ήλιο από το βόρειο ημισφαίριο, πρέπει να στραφείς προς τον νότο. Τότε ο ήλιος θα ανέβει από τα αριστερά σου, θα περάσει πάνω από το κεφάλι σου και θα καταλήξει στα δεξιά σου. Καθώς ο δείκτης της ώρας στα ρολόγια φτιάχτηκε για να ακολουθεί την κίνηση του ήλιου στον ουρανό, κινείται από τα αριστερά στα δεξιά, περνώντας από την κορυφή του ρολογιού –έτσι λέμε «με την φορά του ρολογιού». Οι δείκτες, στην ουσία, διαμορφώθηκαν από την σκιά που δημιουργεί ο ήλιος σε ένα ηλιακό ρολόι.

- Γιατί είναι τόσο δύσκολο να κόψουμε το κάπνισμα;
Είναι ιδιαίτερα δύσκολο να κόψουμε το κάπνισμα λόγω της εθιστικής φύσης της νικοτίνης, ενός ναρκωτικού που περιέχει φυσικά στην καπνό. Η νικοτίνη είναι εξίσου εθιστική σωματικά και πνευματικά, όπως είναι η κοκαΐνη ή η ηρωίνη, και οι καπνιστές εθίζονται πολύ γρήγορα σε αυτήν. Για να διακόψουμε, λοιπόν, οριστικά το κάπνισμα θα πρέπει να ξεπεράσουμε τόσο τις σωματικές όσο και ψυχολογικές επιδράσεις του εθισμού στη νικοτίνη. Επιπλέον, η πράξη του καπνίσματος, με τον χρόνο γίνεται ρουτίνα και, όπως πολλές επαναληπτικές συνήθειες, είναι δύσκολο να διακοπεί. Άλλωστε, η νικοτίνη δημιουργεί ένα αίσθημα ευεξίας, το οποίο κάνει τους καπνιστές να την λαχταρούν περισσότερο. Ενώ εμποδίζει την σωστή λειτουργία των νευρικών κυττάρων. Καθώς το νευρικό σύστημα του καπνιστή προσαρμόζεται στο ναρκωτικό, αυτός συνήθως καπνίζει περισσότερο, κάτι που στην πορεία αυξάνει τα επίπεδα νικοτίνης στο αίμα. Σταδιακά ο καπνιστής αναπτύσσει ανεκτικότητα στη νικοτίνη και αυτό οδηγεί σε περαιτέρω αύξηση του καπνίσματος. Τελικά επιτυγχάνεται ένα συγκεκριμένο επίπεδο νικοτίνης στο σώμα του καπνιστή, ο οποίος καπνίζει αρκετά για να το διατηρήσει. Όταν κανείς προσπαθεί να κόψει το κάπνισμα, βιώνει πνευματικά και σωματικά στερητικά συμπτώματα, όπως ευερεθιστότητα, θυμός, κατάθλιψη, κούραση, αϋπνίες, αδυναμία συγκέντρωσης, υπερένταση, πονοκεφάλους και αυξημένη όρεξη για φαγητό. Αυτά τα δυσάρεστα συμπτώματα τον οδηγούν στο να καπνίσει ξανά, μέχρι αυτά να πάψουν. Τα στερητικά συμπτώματα, μάλιστα, μπορούν να διαρκέσουν για μέρες ή για εβδομάδες, ενώ ο ψυχολογικός εθισμός διαρκεί πολύ περισσότερο.

- Γιατί μας καθαρίζει το σαπούνι;
Αναπόσπαστο μέρος της καθημερινής μας ζωής, σε διάφορα σχήματα και αρώματα, σε υγρή ή στερεά μορφή, το σαπούνι είναι ο βασικός σύμμαχός μας στην καθαριότητα. Έχετε, όμως, ποτέ σκεφτεί γιατί; Υπάρχουν ουσίες που μπορούν να διαλυθούν στο νερό (π.χ. το αλάτι) και ουσίες που δε μπορούν (π.χ. το λάδι). Το λάδι και το νερό, λοιπόν, δε μπορούν να αναμειχθούν, γι’αυτό αν προσπαθήσουμε να καθαρίσουμε π.χ. έναν λιπαρό λεκέ από ένα ρούχο ή από το δέρμα μας, το νερό δεν είναι αρκετό. Χρειαζόμαστε και σαπούνι. Το σαπούνι δημιουργείται από μόρια με «βάση» φιλική προς το νερό (υδροφιλικά) και από μία μακριά αλυσίδα εχθρική προς το νερό (υδροφοβικά). Λόγω αυτής της «αντιπαράθεσης», τα υδροφιλικά μόρια παίζουν τον ρόλο του διπλωμάτη, βελτιώνοντας την σχέση των υδροφοβικών (του ελαίου) με το νερό. Έτσι, όταν το νερό έρχεται σε επαφή με το σαπούνι, η υδροφιλική βάση μορίων μένει μέσα στο νερό, ενώ η υδροφοβική αλυσίδα ενώνεται με τα σωματίδια του λαδιού και παραμένει εσωτερικά σε αυτά (δραπετεύοντας από το νερό). Με αυτόν τον τρόπο δημιουργούνται κυκλικές ομάδες που λέγονται λιπόφιλες, στις οποίες το λιπαρό υλικό απορροφάται και παγιδεύεται. Τότε σχηματίζεται ένα γαλάκτωμα λαδιού στο νερό, που σημαίνει ότι τα σωματίδια του λαδιού αιωρούνται και διασκορπίζονται στο νερό. Έτσι, τα σωματίδια αυτά απελευθερώνονται από το ρούχο ή το δέρμα και το γαλάκτωμα φεύγει με το ξέπλυμα. Συμπερασματικά, το σαπούνι δρα ως γαλακτωματοποιητής: Επιτρέπει στο λάδι και το νερό να αναμειχθούν έτσι ώστε η βρομιά να μπορέσει να απομακρυνθεί κατά το ξέπλυμα.

- Γιατί είναι τόσο πολύτιμος ο χρυσός;
Ο χρυσός είναι το ένα από τα τρία πολύτιμα μέταλλα. Τα άλλα δύο είναι η πλατίνα και λιγότερο το ασήμι. Ο κύριος λόγος που ο χρυσός είναι τόσο πολύτιμος, είναι ότι πρόκειται για ένα σπάνιο μέταλλο. Όλος ο χρυσός του κόσμου μέχρι σήμερα μπορεί να τοποθετηθεί σε έναν κύβο με πλευρά μικρότερη από 45 μέτρα, μέγεθος όχι ιδιαίτερα μεγάλο. Σε ένα πλούσιο ορυχείο, πρέπει να μετακινηθούν και να επεξεργαστούν τουλάχιστον δέκα τόνοι πέτρας και λάσπης για να ανακτηθούν 28 γραμμάρια χρυσού. Και δεν υπάρχουν πολλά πλούσια ορυχεία στον κόσμο. Ο δεύτερος λόγος που το μέταλλο αυτό είναι τόσο πολύτιμο, είναι επειδή είναι «άτρωτο» στα στοιχεία: Δεν σκουριάζει, δεν διαβρώνεται, δεν υποβαθμίζεται από άλλα στοιχεία. Ο χρυσός είναι τόσο αδρανής που συχνά βρίσκεται στην φύση, στην εντελώς φυσική μεταλλική του μορφή, σε σχήμα ψήγματος. Αυτό επέτρεπε στους ανθρώπους, στα αρχαία χρόνια, να δημιουργούν με αυτά τα ψήγματα ολόκληρα μεταλλικά αντικείμενα. Επειδή δεν οξειδώνεται και δεν διαβρώνεται, το σχήμα του μπορεί να παραμείνει ως έχει για χιλιάδες χρόνια. Τέλος, ένας ακόμα λόγος που το κάνει τόσο πολύτιμο είναι η ανθεκτικότητά του: Μπορείς να το χτυπήσεις ή να το πετάξεις κάτω, και δεν θα σπάσει. Μπορεί να σφυρηλατηθεί τόσο πολύ και να γίνει τόσο λεπτό που να περνά το φως του ήλιου από μέσα του και πάλι να διατηρηθεί άφθαρτο για πάντα. Η δε αξία του δεν θα πέσει ποτέ. Λέγεται, μάλιστα, πως κάποια στιγμή τα ορυχεία θα κλείσουν γιατί θα είναι ασύμφορα και τότε θα δημιουργηθεί το ζήτημα αν θα φτάνει ο χρυσός για μελλοντικές χρήσεις. Δεν μένει παρά να το δούμε…

Yasmin Levy- Una noche mas

Recuerdo tu imajen alejandose
Θυμάμαι την εικόνα σου να απομακρύνεται

La tierra se hundia bajo mis pies
Η γη βυθιζόταν κάτω από τα πόδια μου

Fui cayendome al vacio
Έφευγα πέφτοντας στο κενό

Sin poderme agarrar a la vida
Χωρίς να μπορώ να κρατηθώ από τη ζωή

Como pude imaginarme
Πώς μπόρεσα να φανταστώ

Que tenia algo que darte
Ότι είχα κάτι να σου δώσω

Yo en mi madurez
Εγώ στην ωριμότητα μου...

Y tu en tu plena juventud
Κι εσύ στην πλήρη νεότητα σου!!!!

Los años no perdonan
Τα χρόνια δε συγχωρούν

Solo te ruego que me des
Μόνο σε ικετεύω να μου δώσεις

Una noche de amor
Μια νύχτα έρωτα

Solo pido una noche mas
Ζητώ μόνο μία νύχτα ακόμα

Que me vuelvas a engañar
Nα με ξεγελάσεις πάλι

Te maldigo para que no puedas llorar
Σε καταριέμαι να μην μπορείς να κλάψεις

Que tu corazon se vuelva piedra
Η καρδιά σου να γίνει πέτρα

Que tu alma pierda su alegria
Η ψυχή σου να χάσει τη χαρά της

A la vez que mi cuerpo emvejece
Την ίδια ώρα ενώ το σώμα μου γερνάει

Solo te ruego que me des
Μόνο σε ικετεύω να μου δώσεις

Una noche de amor
Μια νύχτα έρωτα

Solo pido una noche mas
Ζητώ μόνο μία νύχτα ακόμα

Que me vuelvas a engañar
Να με ξεγελάσεις πάλι...

Lyrics : Yasmin Levy
Music : Yasmin Levy & Yechiel Hasson

Ποσο ακομα?

Πόσο ακόμα θα αντέχω να πονώ
πόσο ακόμα θα αντέχω να αντέχω
να μετρώ κάθε στιγμή κάθε λεπτό
που δε σ'έχω

Πόσο ακόμα }Χ4

Πόσο ακόμα θα μπορώ να καταστρέφομαι τα βράδια
δίχως φεγγάρι κι ουρανό μόνο πληγές μετρώ σημάδια
πόσο ακόμα θα μπορώ πόσο ακόμα θα αντέχω
δίχως φεγγάρι κι ουρανό δίχως εσένα να προσέχω
πόσο ακόμα

Στίχοι rap:
Κρατώ φεγγάρι φωτεινό ήλιο ηλιόλουστο
κι απομακρύνομαι άπ'το κάθε τι κακόγουστο
θα στίψω όλο τον ουρανό κι απ'αυτόν θα πλυθώ
αν τυχόν εκεί που είσαι κι εγώ ξαναβρεθώ

Πόσο ακόμα θα αντέχω να γυρνώ
(rap) : μέρα νύχτα δίχως προορισμό
Πόσο ακόμα θα αντέχω να αντέχω
(rap) : να πέφτω και να ζω στο κενό
Να γυρνώ μέσα στους δρόμους στο χαμό
(rap) : και τέλος δε μπορώ να βρω
Να μη σ'έχω

Πόσο ακόμα
(rap) : θα ζεις στην καταιγίδα του νου
(rap) : να πέφτεις δίπλα από σταγόνες από ύψος Θεού
Πόσο ακόμα
(rap) : θα ζεις μέσα σ'ομίχλη καπνού
(rap) : με δίχως κύρος μόνος φίλος λογική ενός τρελού

Πόσο ακόμα θα μπορώ να καταστρέφομαι τα βράδια
δίχως φεγγάρι κι ουρανό μόνο πληγές μετρώ σημάδια
πόσο ακόμα θα μπορώ πόσο ακόμα θα αντέχω
δίχως φεγγάρι κι ουρανό δίχως εσένα να προσέχω
πόσο ακόμα

Πόσο ακόμα θα ζεις μες την καταιγίδα του νου
να πέφτεις δίπλα από σταγόνες από ύψος Θεού
Πόσο ακόμα θα ζεις μες την ομίχλη καπνού
με δίχως κύρος μόνος φίλος λογική ενός τρελού

Πόσο ακόμα θα μπορώ πόσο ακόμα θα αντέχω
(rap: Πόσο ακόμα θα ζεις μες την καταιγίδα του νου
να πέφτεις δίπλα από σταγόνες από ύψος Θεού)
δίχως φεγγάρι κι ουρανό δίχως εσένα να προσέχω
(rap: Πόσο ακόμα θα ζεις μες την ομίχλη καπνού
με δίχως κύρος μόνος φίλος λογική ενός τρελού)
Πόσο ακόμα

Πόσο ακόμα....

Don't worry! Be happy!!!!

Είμαστε όλοι ύποπτοι.. Και εγώ και εσύ και η γάτα μου μαζί!!!! :)

Στο τέλος όλα θα πάνε καλά... Αν δεν πάνε απλά δεν είναι το τέλος!
Καλό σας βράδυ φίλοι μου....