Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010

VOLVER.....



Yo adivino el parpadeo
Μαντεύω το βλεφάρισμα
de las luces que a lo lejos
των φώτων που από μακριά
van marcando mi retorno.
μαρκάρουν το δρόμο της επιστροφής μου.

Son las mismas que alumbraron
Είναι τα ίδια που φωτίζουν
con sus pálidos reflejos
με τις χλωμές αντανακλάσεις τους
hondas horas de dolor.
βαθιές ώρες του πόνου.

Y aunque no quise el regreso
Παρ’ όλο που δεν το ήθελα, επιστροφή
siempre se vuelve
πάντα γίνεται
al primer amor.
η πρώτη αγάπη.

La vieja calle
Ο παλιός δρόμος
donde me cobijo
στον οποίο μου είπε
tuya es su vida
δική σου είναι η ζωή του
tuyo es su querer.
δική σου είναι η επιθυμία του.

Bajo el burlón
Κάτω από το κοροϊδευτικό
mirar de las estrellas
κοίταγμα των αστεριών
que con indiferencia
που με αδιαφορία
hoy me ven volver.
σήμερα με βλέπουν να επιστρέφω.

Volver
Να επιστρέφω
con la frente marchita
με το μέτωπο μαραμένο (γερασμένο)
las nieves del tiempo
τα χιόνια του χρόνου
platearon mi sien.
κάνουν ασημί τους κροτάφους μου.

Sentir
Να αισθάνομαι
que es un soplo la vida
ότι δεν είναι η ζωή ένα φύσημα
que veinte años no es nada
που είκοσι χρόνια δεν είναι τίποτα
que febril la mirada
που πυρετώδης η ματιά
errante en las sombras
πλανημένη στις σκιές
te busca y te nombra.
σε ψάχνει και σε καλεί.

Vivir
Να ζω
con el alma aferrada
με μια ψυχή πεισματάρα
a un dulce recuerdo
σε μια γλυκιά ανάμνηση
que lloro otra vez.
που κλαίω άλλη μια φορά.

Tengo miedo del encuentro
Φοβάμαι τη συνάντηση
con el pasado que vuelve
με το παρελθόν που επιστρέφει
a enfrentarse con mi vida.
να αναμετρηθεί με τη ζωή μου.

Tengo miedo de las noches
Φοβάμαι τις νύχτες
que pobladas de recuerdos
που πλήθος από αναμνήσεις
encadenen mi soñar.
αλυσοδένουν τα όνειρά μου.

Pero el viajero que huye
Αλλά ο ταξιδιώτης που τρέπεται σε φυγή
tarde o temprano
αργά ή γρήγορα
detiene su andar.
καθυστερεί το περπάτημά του (περπατάει πιο αργά).

Y aunque el olvido
Και παρ’ όλο που η λήθη
que todo destruye
που καταστρέφει τα πάντα
haya matado mi vieja ilusión,
έχει σκοτώσει την παλιά μου ψευδαίσθηση,

guardo escondida
φυλάω κρυμμένη
una esperanza humilde
μια ταπεινή ελπίδα
que es toda la fortuna
που είναι όλη η περιουσία
de mi corazón.
της καρδιάς μου.

Volver
Να επιστρέφω
con la frente marchita
με το μέτωπο μαραμένο (γερασμένο)
las nieves del tiempo
τα χιόνια του χρόνου
platearon mi sien.
κάνουν ασημί τους κροτάφους μου.

Sentir
Να αισθάνομαι
que es un soplo la vida
ότι δεν είναι η ζωή ένα φύσημα
que veinte años no es nada
που είκοσι χρόνια δεν είναι τίποτα
que febril la mirada
που πυρετώδης η ματιά
errante en las sombras
πλανημένη στις σκιές
te busca y te nombra.
σε ψάχνει και σε καλεί.

Vivir
Να ζω
con el alma aferrada
με μια ψυχή πεισματάρα
a un dulce recuerdo
σε μια γλυκιά ανάμνηση
que lloro otra vez.
που κλαίω άλλη μια φορά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου