Φυλακή με ορθάνοιχτη πόρτα....

Η διάθεση ενός ανθρώπου είναι κάτι πολύ περίεργο και άπιαστο... Αν δε, βρίσκεσαι και κάτω απο τον αστρολογικό ζωδιακό χάρτη με ανάδρομο Ερμή, Κρόνο και όλο το υπόλοιπο δωδεκάθεο σε τρελά κέφια τότε σφύρα μου κλέφτικα και δες αν έρχομαι απο την γωνία! Είναι στιγμές και μέρες που λές "Μα καλά! γκαντεμιάστηκε ολο το σύμπαν? Έλεος!!!!" Και πως την παλεύεις όταν η κατάσταση ξεφεύγει απο τον ελεγχό σου? Πως μπορείς να πάρεις πάλι την στροφή και να πεις "Οπα! Ως εδώ! Καλά μελαγχολήσαμε, καλά καπνίσαμε σαν φουγάρα για να κρύψουμε στους καπνούς τον πόνο μας! Τώρα το κεφάλι ψηλά!" Τι γίνεται όταν ξυπνάς και βλέπεις παντού κάγκελα σαν να πρωταγωνιστείς σε τραγούδι του Τζίμη Πανούση? Συχνά για την "καλή σου διάθεση" ευθύνονται οι συνήθεις ύποπτοι! Φίλοι, γονείς, σχέσεις κ.οκ.
Πίστευα οτι κάνοντας κάποιες κινήσεις στο παρελθόν θα έβγαινα απο την "φυλακή" μου...
Πίστευα πως όλα θα έπαιρναν τον δρόμο τους και επιτέλους ο φίλος μου ο Ερμής θα μετακόμιζε σε άλλον χάρτη απαλάσσοντας με επιτέλους! Και είναι τότε που ηχεί στα αφτιά σου εκείνο το γνωστό ανέκδοτο "Ψιτ, ψιτ! Καραμήτρο παιδί μου εσύ που πας?" Φυλακή με ορθάνοιχτη πόρτα. Καταδικάζεσαι μόνη σου... Το άκουσα και αυτό! Μα αν δεν ξέρεις πως μιλάς? Έξω απο τον χορό πολλά λέμε ετσι? Στον δικό μου χορό πως θα μάθεις τα βήματα? Τρελό καλοκαίρι θα ζήσουμε πάλι... Πολλές φορές αυτή η σιωπή της κατάθλιψης δεν αντέχεται. Και όλα αυτά που κόβουν βόλτες στο μυαλό! Ααααααα! Σταματήστε να κατέβω! Το κεφάλι μου γυρίζει πιο γρήγορα απο την γη αυτό είναι το μονο σίγουρο!
Έχασα τον εαυτο μου.... Αν βάλω αγγελία στην εφημερίδα λές να τον ξαναβρώ?
Ζητείτε ελπίς....
Καμιά φορά νομίζω ότι τελειώνει το οξυγόνο μου... Δυστυχώς δεν είμαι παιχνίδι στο internet έτσι ώστε ο ιδιοκτήτης μου να μου κάνει reload.... Είμαι άνθρωπος με αίσθηματα, καρδιά, ψυχή, μάτια και πολλές φορές όλα αυτα τα τσαλαπατούν και οδηγούμαι σιωπηλά στην μικρή ορθάνοιχτη φυλακή μου.... Υπάρχουν όμως στιγμές, σαν χαραμάδες.... Όπως εκείνη που είμασταν παρέα..... Αυτό ήταν αρκετό. Αυτό ηταν οξυγόνο. Φως στο πυκνό σκοτάδι μου. "Τελευταία έξοδος Ρίτα Χειγουορθ" . Κάπως έτσι..... Και εδώ διακόπτεται η σύνδεση με την έμπνευση μου. Πάω να μασήσω δαφνόφυλλα και επανέρχομαι!
Καλό σας βράδυ....